Radar obserwuje ptaki

Nowy sposób studiowania lotów ptaków, które pojawiły się niedawno zainspirowały niestrudzonych obserwatorów ptaków na tle dysku księżycowego. Historia tego, jak radar zaczął wykorzystać do zwiedzania lotów ptaków - ciekawe, czasem ciekawe miary kontaktu biologii i fizyki. Oczywiście radar został zaprojektowany do celów wojskowych, wśród których głównym znaczeniem było wykrycie i ustalenie lokalizacji samolotów wroga.Po pierwszych dość prymitywnych próbach podjętych w ciągu 20-3 lat wszystkie wielkie moce uczestniczyły w II wojnie światowej, włożyły ogromne wysiłki na rzecz poprawy systemów radarowych, aby mogły wykrywać samoloty na dużych odległościach i dokładniej określić swój kurs. Obecnie specjalne urządzenie do prezentacji otrzymanych informacji jest szeroko stosowany w radaru, - tak zwany wskaźnik widoku okręgu (ICO). W sercu rurki wiązki elektronowej przypominającej regularny kinescope telewizyjne. Wewnątrz wiązka elektronów przyspiesza pod próżnią i bombardowani substancją fluorescencyjną nakładaną na wewnętrzną powierzchnię ekranu. Ruch wiązki elektronów jest automatycznie powiązany ze zmianą kierunku wiązki radarowej, a intensywność odbitego sygnału zależy od obiektów odblaskowych. W rezultacie na ekranie jest tworzona „mapa” przestrzeni wokół instalacji radaru. Azymut jest określony bezpośrednio na ekranie, a odległość do wykrytych samolotów lub jakikolwiek inny cel odbijający impulsy radarowe mierzy się wzdłuż na dużą skalę promieniową z punktu świecowego w środku ekranu (lokalizacja radaru) do docelowy obraz.

Specjalne urządzenie w radaru tworzy wąską wiązkę fal radiowych o wysokiej częstotliwości, które porusza się w płaszczyźnie poziomej, konsekwentnie przekazując wszystkie kierunki. W tym samym czasie belka elektronowa w rurce elektronowej opisuje dokładnie te same kręgi na ekranie IO. Ponadto promień elektroniczny odbiega od środka ekranu do peryferia i z powrotem, w ten sposób czytając, więc promienie w okrągłym polu. Jeśli sam radio nie jest odzwierciedlone od żadnego celu, intensywność wiązki elektronicznej jest niska i nie pozostawia zauważalnego śladu na ekranie. Ale kiedy echo z impulsów wysłanych przez radar powróci do anteny odbierającej, intensywność wiązki elektronowej natychmiast wzrośnie, a na ekranie pojawi się świetlisty punkt (rysunek powyżej). Prędkość przesuwania wiązki wzdłuż tego promienia dokładnie odpowiada czasu przejścia przez radio Capulus z pewnej odległości do celu i odwrotnie. Załóżmy, że instalacja radarowa jest skonfigurowana w taki sposób, że ruch wiązki elektronowej od środka do krawędzi ekranu odpowiada przejściu pulsu radiowego 40 kilometrów, a prędkość tego ostatniego wynosi około 300 000 kilometrów na Po drugie, t. MI. równy prędkości światła. Stąd rozumiemy, że odległość 40 kilometrów i z powrotem puls radiowy przejdzie w sekundy. Radar jest ustawiony tak, aby ruch promieniowy wiązki elektronowej od środka do obrzeża był wykonywany w tym samym czasie. Odbicie impulsu radiowego z dowolnego elementu powoduje pojawienie się świeconego znaku na "mapie", która czerpie elektroniczne promienie na ekranie fluorescencyjnym rurki wiązki elektronowej.