Czarny czarny czarny - belgijski pasterz grundalny
Belgijski pasterz, znany również jako Grünendal (Niderll. Groendael), jest jedną z czterech odmian psów nazwanych na cześć belgijskich wiosek: Grünendal, Lackenua, Malinau i Tervure.
Historia rasy szarości
Pasterze belgijscy wracają do lat 80. XIX wieku, kiedy te psy wraz z owczarkami niemieckimi, francuskimi i. Psy te różniły się tylko teksturą, kolorem i długością wełny.
Przede wszystkim owczarka belgijska, przede wszystkim, z jednym celem: strzec i obserwować stado farmy. Z czasem liczba gospodarstw zmniejszyła się, a pozostałe stawały się coraz bardziej zmechanizowane, ponieważ potrzeba tych wzorowych psów pasterzy również zmniejszyła się.
Ostatecznie hodowcy byli zmuszeni przyznać, że ich psy pasterzy różnią się nie tylko od siebie, ale także mają kilka różnych zestawów umiejętności. W rezultacie hodowcy zaczęli podkreślać te różnice z wełną kolorową.
W 1891 roku powstał klub Belgijski. Sędziowie zidentyfikowali lokalny pasterz jako kwadratowy, średniej wielkości psa z trójkątnymi uszami.
Podczas gdy wszyscy pasterze belgijscy początkowo posiadali podobny temperament, każdy z nich, rozwijający się, stał się znany jako „najlepszy” w określonych zadaniach. Zatem wśród istniejących czterech rodzajów psów istnieje nie tylko wyraźna różnica w kolorze wełny, ale także w ich umiejętnościach:
- MALINAUA - główny rywal sportowy, wśród psów ochronnych. Często wykorzystywane przez organy ścigania jako psa policyjne;
- Tervurer - główny konkurent w zaawansowanym posłuszeństwie i zręczności. Różnią się od psów o wysokim poziomie energii do spokoju;
- Lackenaua jest niezwykle nieograniczona i celowa, stali się sławni jak psy posłańskie podczas pierwszej i drugiej wojny światowej;
- Grünendal - często mają bardziej „miękki” temperament i mniej wyraźną gorliwość porodową.
Wygląd zewnętrzny
Belgijski pies owczarka (Grünendal) to dobrze złożony pies średniej wielkości. Imponująca zewnętrzna powierzchnia owczarka belgijskiego przenosi jego elegancję i niezawodność mięśni. Ma niezwykle dumną lądowanie głowy, a jasne ciemne oczy świecą ciekawością i umysłem.
W każdym sporcie lub aktywności Belg zawsze będzie w 100%. Jest odporny i używany do życia na zewnątrz. Jego wełna, topiąca się 2 razy w roku, pozwala na konfrontację z zimnym i mokrym klimatem.
Belgijski - emocjonalny i szybki pies, w którym naturalny trend jest zauważalny w ruchu. Jego elegancka ekspresyjność podkreśla przekonującą siłę.
Wzrost mężczyzn od 23 do 24 cali i wagi od 25 do 34 kilogramów. Kobiety nieco mniejsze. Wełna w BelgC Black - od szyjki macicy "kołnierz" do "mostu" tylnych kończyn. Ma puszysty ogon.
Charakter psa
Grünendal - rasa wieloceniana. Udaje mu się nie tylko w opiece, posłuszeństwie i śledzeniu, ale także w ochronie i zapewnianiu prawnego porządku wykrywania narkotyków, bomb i gaz- poszukiwania i ratownictwa.
Pasterz belgijski ma dobry charakter, jest mądry i posłuszny. Skupują się na ludziach i chcą być przydatni dla swojej rodziny.
Pies ma silne instynkty ochronne i terytorialne, a w młodym wieku wymaga obszernej socjalizacji i solidnego, ale nie poważnego uczenia się. Przestrzegając instynktów, stają się doskonałymi strażnikami, obrońcami rodzinnymi i domami.
Jeśli nie pracujesz w agencji ochronnej, to w zwykłym życiu nie jest konieczne prowadzenie własnego belgijskiego szkolenia w zakresie uczenia się funkcji ochronnych, ponieważ jest to dla nich naturalne.
Pasterz belgijski jest trudny do kontrolowania, jeśli właściciel nie wie, jak się z nią skontaktować. Grünendali, będąc psem pasterskim, demonstruje zachowanie stada - pościg i powrót oddziałów w stadie. Mogą, bez wysiłku, biegnij przez kilka godzin gryzienia ludzi na obcasy.
Belgijscy owczarki - doskonałe zwierzęta domowe dla przyjaznych rodzin. Rozkrtują się w kochającym środowisku. Te psy są dobre do pracy i uczestnictwa w zawodach, ale nie są odpowiednie dla rodzin, w których są dzieci, które biegają i krzyczą, ponieważ pies na pewno spróbuje utrzymać dzieci w jednym miejscu.
Treść i opieka
Potrzebuje umiarkowanej opieki: pływanie jeden - dwa razy w tygodniu, a wycinanie pazurów pozwoli ci powstrzymać psa w doskonałym stanie.
Pasterz belgijski może mieszkać w mieszkaniu, jeśli trenujesz co najmniej 2 godziny dziennie. W pokoju pies jest umiarkowanie aktywny, ale jest lepszy, jeśli rodzina ma podwórko, przynajmniej średni rozmiar. Belgijski preferuje chłodny klimat, ale łatwo dostosowuje się do innych warunków.