Niektóre przykłady niesamowitych lotów

Jeden z małych rodzajów kaczek, kurczaka synchronizacji, był niemal rekordu w zakresie prędkości i towaru. W ciągu mniej niż dwudziestu siedmiu dni jeden z tych ptaków latał 5280 kilometrów od rzeki. Lavrentia, niedaleko Quebec, gdzie była niedostateczna dla brytyjskiej galiany. W ten sposób minimalna prędkość lotu wynosiła około 195 kilometrów dziennie. Nawet szybsze loty kaczek tego gatunku, choć z kilkoma niezwykłymi warunkami, opisano poniżej.Piękne ulotki, które sprawiają, że loty są niesamowite pod względem prędkości, to ptaki wybrzeża lub bagna, w tym różne przewody, rdza i ich najbliżsi krewni. Jeden z małych Kelits, amerykański Bekasovy Veretnik, od 24 sierpnia do 12 września obejmował odległość 3680 kilometrów między wybrzeżem Massachusetts a regionem kanału Panamskiego. MI. Przeniesienie co najmniej 200 kilometrów dziennie. Półprawny piaskowca amerykańskiego o wadze tylko około 15 gramów latał 3840 kilometrów od Massachusetts do Wenezueli w ciągu 26 dni przy średniej prędkości 147 kilometrów dziennie. Ale być może najszybsza mucha ptaków przybrzeżnych okazała się małym żółtym ulitem, ptaka ważącym około 100 gramów. Został podgrzewany na wybrzeżu Massachusetts 28 sierpnia i już 3 tygodniowo zabity na wyspie Martyque w Indiach Zachodnich. Ten ptak leciał 3090 kilometrów w ciągu sześciu dni. Nawet jeśli założymy, że natychmiast udała się w podróż, gdy tylko zostali zwolnili, przeleciała cały czas w linii prostej i została zabita w tej chwili, kiedy dotarła Martinique, w tym przypadku jego średnia prędkość będzie 515 kilometrów dziennie .

Dane te zostały uzyskane ze względu na masowe dzwonienie niektórych rodzajów ptaków, które czasami gromadzą się w dużych ilościach, dają biologów możliwość złapania i dzwonienia przez długi czas. Istnieją jednak inne rodzaje ptaków. Są one znacznie rzadziej montowane przez duże stada, ale także zdolne do latania na duże odległości. Wiele ptaków to wybrzeże, takie jak Golden Rzhanka, gniazdo w Arktyce i odlatują do równika na zimę, aby skorzystać z drugiego lata na półkuli południowej. Klasyczny przykład odległych lotów służą jako migracja awarii polarnej, która regularnie leci z strefy arktycznej do Antarktyki i pleców. Ten ptak jest związany z zwykłą awarią. Czasami nazywa się to „Mackerel Seagull” lub „Sea Swallow”. Jest to zwykły mieszkaniec oceanicznych wybrzeży i portów w miesiącach letnich. Ma wąskie i długie skrzydła. Łapie małe ryby, nurkując w wodzie z wysokości około metra. Polar Colt gniazduje wzdłuż północnego wybrzeża Azji, Europy i Kanady, ale zimą jest powszechny na południowych wodach Atlantyku, Pacyfiku i Oceanów Indyjskich (rysunek poniżej).

Dwie ciekawe wiadomości o dzwonkach polarnych pokazują możliwość szybkości i długości swoich lotów. Od dużej liczby kotów, otoczona małą wyspą z wybrzeża Labradora w lipcu i sierpniu, kilka ptaków znaleziono we Francji, w Afryce Zachodniej i Południowej. Szczególnie interesujący przypadek został oznaczony w 1928 r.: Colt przeleciał do Natal na wschodnim wybrzeżu Republiki Południowej Afryki, zachęcając do przylądka dobrej nadziei. Została znaleziona martwych 116 dni po tym, jak została zadzwonić w Labradorze 23 lipca 23 lipca. Kilka lat później kolejny Polarny Colt oznaczony 8 lipca w Zachodniej Grenlandii, 30 października tego samego roku został odkryty w pobliżu Durbanu, w pobliżu Natal. Przez kilka tygodni te dwa ptaki musiały latać odpowiednio co najmniej 13.600 i 15,200 kilometrów. Jeśli weźmiesz pod uwagę tempo wzrostu ostrych piskląt, staje się jasne, że mogą opuścić swoje terytorium gniazdowe nie wcześniej niż miesiąc po dzwonieniu. W konsekwencji jego pierwsza jesień podróż równa połowie świata, zostały wykonane według średniej stawki 160 kilometrów dziennie. Niektóre polarne maski poruszające się na południe wzdłuż wschodniego wybrzeża Oceanu Atlantyckiego z regionów Arktycznych Ameryki Północnej i Eurazji, latać daleko na przylądek dobrej nadziei - na Oceanie Indyjskim. Tak więc Colt Polar, otaczający wybrzeże Murmańsku w ZSRR, został zarejestrowany w Australii Zachodniej. To prawda, że ​​w tym przypadku minął rok między czasem dzwonienia a wielokrotnym schwytaniem, więc nie można z pewnością stwierdzić, czy ptak poleciał do Australii przez pelerynę dobrej nadziei i czy często zdarzają się tak długie loty. Niemniej jednak te trzy wyjątkowe przykłady pozwalają myśleć, że maksymalna długość lotów ptaków jest ograniczona nie do ich osobistych umiejętności, ale raczej wymiary planety. Ponieważ loty ptaków występują co roku na dużą skalę, naturalnie zadaj pytanie: czy można bezpośrednio obserwować rozpiętość? Prawdopodobnie najbardziej zauważalne loty kaczki, a zwłaszcza gęsi, latające w tradycyjnym klinie i echo w locie. Jednak ta natura migracji jest specyficzna dla niewielkiej liczby gatunków. Często trudno jest powiedzieć, czy ten stado sprawia, że ​​lot teraz lub ona po prostu leci z jednego otworu do drugiego, czy powróci do odpowiedniego miejsca na odpoczynek lub szukanie nowych twarzy karmienia. A jednak, z uważną obserwacją, specjalista będzie świętować ledwo chwytliwe cechy. Podczas lotu ptaków odkryj rodzaj "fragmentu", nie zauważalny w innym czasie. Często zaczynają bać się człowieka i ich naturalnych wrogów. Tak więc, jeśli drapieżnikowy ptak atakuje ptaka w stadzieogle migracyjnym, nie powoduje to między innymi paniki, która z reguły powstaje w normalnych warunkach.

Czasami czynniki geograficzne zmuszają ptaki migrujące do smarowania na stosunkowo małym obszarze. Może to być pasek sushi, wchodzący w rozległą przestrzeń wodną, ​​przez którą konieczne jest latanie, lub pasma górskie, przed przepływami powietrza w górę, wygodne dla Guar. Na przykład podczas jesiennych migracji duża liczba małych ptaków, przed lataniem pozostałej odległości nad wodą, zbiera się na Cape Sang „Jade kilka kilometrów do jeziora Eri (Ontario). Te same stężenia małych ptaków obserwuje się w Cape Maju w stanie New Jersey - "Havyweight Mountain" w centralnej części Pensylwanii służy jako osobliwy "Eskalator" dla ulotnych ptaków ofiar. Tutaj ptaki podnoszą przepływ powietrza, który znajduje odzwierciedlenie na zboczach jednego z grzbietów Appalachów. Oczywiście takie przypadki są niezwykle rzadkie. Częściej niż ptaki dwa razy w roku pojawiają się i znikają, nie przyciągając szczególnej uwagi na ich loty.