Goose nilya (alopochen aegyptiaca)

Gus Ekpetkaya

Region Grodno. - Dystrykt Berestovitsky

Nile Goose po raz pierwszy zarejestrowany w Białorusi 27.02.2020 (2 osoby) w OKR. D. Makarovtsy, Berestovitsky District, Grodno Region. Rejestracja jest profesjonalista. Jednak później zdjęcia ornitologiczne i. Nosco, określił widok, aw marcu 2021. BOFC potwierdził poprawność definicji i obejmował pogląd ptaków Białorusi. Widok jest powiązany z kategorią C - wprowadzoną lub uciekł z Imparalway, która stworzyła niezależną populację gniazdową, ale jeszcze nie pomnożona w naszym kraju.

Pomimo nazwy widok odnosi się do kaczek. Ostatnio jest oddzielony do oddzielnej podrodziny Tadorninae, która obejmuje także Ogar (Tadorna Ferruugin) i Peganka (T. Tadorna).

Dość duży (długość ciała 63-73 cm, rozpiętość skrzydeł 135-155 cm, Waga 1,9-2,4 kg) Przedstawiciel Grupy Kaczki Ziemi, proporcje są podobne raczej z gęsiami, a rodzajem koloru - z Ogar.

Charakteryzuje pomalowany ptak, rdzewiec-brązowy, z długimi nogami, z zauważalnymi ciemnobrązowymi plamami wokół oczu i na dnie klatki piersiowej i ciemnobrązowym pierścieniem na szyi. Betnent, dziób i nogi różowy, obejmuje białe skrzydła. Kolor upierzenia zależy dość mocno, niektóre ptaki są bardziej szare, podczas gdy inne są bardziej brązowe, ale nie jest to spowodowane seksem. Nie ma wyraźnego dimorfizmu seksualnego, samice są nieco mniejsze, czasami z mniej wyraźnym wzorem wokół oka i na brzuchu. Młodzi ludzie w kolorze szaro-brązowym, nie mają spustu i plam, ich głowa jest brązowa, nogi i dzioby są neuropryczne, żółtawe szare. Nie ma wyraźnych różnic w sezonowym upierzeniu, różnica polega na obrzęku u podstawy dziobu w okresie studiów.

Lot różni się od Oghart, wyblakły kolorowy i cienki ciemny pasek przechodzący wzdłuż dolnej krawędzi białego skrzydła.

Gęś Nilu w formie naturalnej mieszka w Afryce na południe od Sahary i w Dolinie Nilu w Egipcie. Jako ozdobny parking dla ptaków drobiu w wielu krajach. Historia widoku w Europie jest nadal w XVII., Kiedy ptak został przywieziony do wschodniej Anglii. Podczas XVIII-XIX stuleci. W tym regionie stał się zwykłym parkiem ptakiem i stworzył niezależną populację populacji. Teraz gęsi Nile znajdują się w całej Wielkiej Brytanii, ale 85-90% populacji pozostaje w Norfolce (East England). Ponieważ liczba poza wschodnim angielskim jest niewielka, uważa się, że w reszcie Wielkiej Brytanii, Gęsi Nile obecnie nie tworzą realnej populacji.

Zupełnie inna historia nastąpiła z gęsi Nilu w Europie kontynentalnej. Tutaj od dawna były używane jako dekoracyjny ptak parkowy. Pierwsza reprodukcja dzikiej populacji Winerlandów została odnotowana niedaleko Hagi w 1967 roku. W 1983 roku. Drugi siedlisko Gęsi Nilu pojawił się w Drenthe. Obie subpopulacje wzrosły w 1994 r. Razem są przechowywane 1340 gniazdujących par. Wkrótce typ skolonizował większość kraju, a od lat 80. ptaki rozprzestrzeniły się dalej na Niemcy, a następnie w Danii. Jednocześnie strzela z parków Brukseladowane realnej populacji w Belgii i we Francji.

Gęsi Nile są również powszechne w Belgii: do 2008 roku. W Brukseli i we Flandrii było 800-1100 gniazdujących par głównie w Brukseli. W gęsi belgijskiej usunięte z sztucznych zbiorników wodnych, w tym zbiorników i sztucznych stawów utworzonych w parkach miejskich i obszarach mieszkalnych.

Populacja francuska koncentruje się na północno-wschodniej części kraju, chociaż w innych miejscach kraju jest niewiele izolowanych ptaków. W 2006 roku. Liczbę populacji oszacowano za pomocą B210-235 osobników, zarejestrowano 23 pary gniazdowe.

W ostatnich latach typ skolonizowany Dania i jej populacja wzrasta bardzo szybko, a wiele par jest mnożonych, szczególnie w Jutland. Uważa się, że ptaki w Danii występują z zewnątrz w ten sam sposób, biorąc pod uwagę, że duże i stale rosnące populacje dzikich ptaków były obecne w Niemczech i Holandii, zanim ten gatunek został po raz pierwszy zarejestrowany w Danii.

Niewielka liczba ptaków mieszka w Szwajcarii, od 2003 roku. Reprodukcja ma rocznie, podczas gdy reprodukcja maksymalnie dwie pary potwierdza rocznie. Gatunek ten należy do kategorii E2 w Hiszpanii - od czasu do czasu odnotowano reprodukcję, ale widok nie utworzył dobrze ugruntowanej populacji. Gęsi Nile są regularnie znaleźć we Włoszech, ale, jak wiesz, aż zostanie pomnożone.

Gatunek jest zarejestrowany w Czechach od 1999 r., Ale tutaj prawie nie pomnożymy do 2012 roku. (z wyjątkiem regionu Usti-Nada Labem). W 2013. Pięć prób propagacji zostało zarejestrowanych w czterech regionach. W kolejnych latach liczba gniazdowania pary wzrosła - w wyniku 2016 roku. Zarejestrowano około 27 prób reprodukcji w 11 regionach. W sumie 72 potwierdzone próby zostało zarejestrowane w 40 punktach Republiki Czeskiej w okresie 2008-2016. Największa ilość prób reprodukcji została zarejestrowana w regionie Usti-Nada Labem, gdzie do 2016 roku.Gęsi z nimi pomnożone 18 razy w sześciu miejscach. Druga populacja to region Pilsen, w którym w sześciu miejscach wystąpiło dziewięć prób hodowli. W Republice Czeskiej gniazda w Głównym nabyciu w stawach rybackich w regionach z umiarkowanym i ciepłym klimatem.

W 2010. Liczba ptaków hodowlanych w Holandii oszacowano w OK. 10 000 par i wspólnej populacji - OK. 45 000 osób zimą 2010/11 g. Liczba zagnieżdżonych i nielegalnych wykładniczo (28% rocznie) od momentu wyglądu na wolności do 1999 roku. Jednak w ciągu najbliższych 10 lat stawki wzrostu spowolniły, prawdopodobnie z powodu nasycenia dostępnych gniazd i zwiększenie aktywności. Śmiertelność wewnątrzsezonowa w trudnych zimach przekroczyła tak miękką. Sukces gęsi Nilu w Holandii może prawdopodobnie wyjaśnić obfite obszary dostępne obok łąk z niewielką liczbą drzew. Ekstrapolacja tendencji obserwowanych w Belgii i Niemczech do 2005 r. I 2006 r. Przekroczyli 16 000 par, w wyniku czego całkowita liczba gniazdowania Europy na północno-zachodnim (w tym par w Wielkiej Brytanii, Francji i Danii) przekroczyła 26 000 par.

W Niemczech Goose Nielsky pokazuje najszybsze rozprzestrzenianie się wśród wszystkich ptaków nieżyte. było 5000-7500 Par.

Informacje o posiedzeń Gęsi Nilu pochodzą z regionów zachodnich i południowych europejskiej części Rosji. Na przykład, Nile Gęsi jako nowy dla fauny Karelii, gatunek jest oznaczony 25 maja 2020 r. Ugoda Essoyla (dzielnica Přigart). Nile Gous karmiony stadem izb szpul na polu wieloletnich ziół. Prawdopodobnie jest ptakiem z populacji Europy Zachodniej i, najwyraźniej, był zaangażowany w wiosenną migrację spraw i poleciał z nimi do Karelii.

W sąsiedniej Polsce z nami jednostki tego gatunku pojawiły się w środowisku naturalnym w wyniku ucieczki z prywatnych gospodarstw i (po drugie) naturalnie - z populacji osiedlonych w innych krajach europejskich.

Pierwszy potomek tego gatunku w Polsce, odkryty w 2007 roku., stał się wynikiem ucieczki od prywatnego zoo kontaktowego. Z liczbą gniazdowania 6-7 par rocznie, gatunek ten jest uważany za niezwykle rzadki.Gniazda głównie na południu (Malopolskoye, śląski, dolny głos ślizynski) i północno-zachodnie (West Pomoran i Lubuschian Voivodeship). Największa liczba dyszek nieudanych obserwuje się w tych samych obszarach. Nile Goose znajduje się w osobistych gospodarstwach pomocniczych, a także w tym samym zoo (ogród zoologicznym w Bydgoszche).

Do 2006 roku. Nile Gęś w Polsce spotkała się sporadycznie. W 2007. Były 4 obserwacje tego gatunku, w tym pierwsze udane potomstwo. W 2008. Wzrost lawinowy w liczbie spotkań gęsi był nie mniej niż 38, w tym 3 pary zagnieżdżone. W 2014. Zarejestrowano 6 lęgów, aw 2017 roku. - 244.

W kierunku D. Vincevsky, jedyna rejestracja Nilu Gęsi dla wschodniej części Polski (z której dzielnicy Berestovitsky regionu Grodno. Znajduje się w bezpośrednim kontakcie i zejściu z geusy, najprawdopodobniej do nas) wydarzyło się na bagnach Bebzhan na początku marca 2008 r.

Na Litwie wiadomo, że wiadomo o czterech rejestracji Gęsi Nilu, których pierwsza miała miejsce w 2002 roku., Dwa ostatnie - w 2016 roku. Jeden wystąpił w środkowej części Litwy, dwie na północy i jedna z nazwy.

Na Ukrainie gatunek ten jest również okresowo zarejestrowany, ale status tych ptaków nie jest całkowicie zrozumiały.

Do tej pory, w Polsce, nie ma miar zniszczenia, kontroli liczby lub izolacji tego gatunku w środowisku naturalnym. Gatunek ten istnieje liczne ograniczenia dotyczące między innymi importu i eksportu, treści, hodowli, handlu. Mimo to Nile Geis są nadal sprzedawane, w tym przez Internet. Poza Polską, w Holandii i najbardziej odrębnym poglądem - w Afryce - próby nadal zmniejszają liczbę populacji Nielsky. Wydajność jest bardzo inna. Stwierdzono, że polowanie spowolniło wzrost w Afryce o około 25%, podczas gdy wpływ polowania w Holandii wynosił prawie zero. Brak danych dotyczących ekonomicznego i społecznego wpływu wyżej wymienionych działań.Zmniejszenie dużych, powszechnych populacji - trudny problem. Takie działania mogą odnieść sukces tylko wtedy, gdy są skoordynowane na poziomie międzynarodowym.Działania związane z niszczeniem osób mają największe prawdopodobieństwo sukcesu i reprezentują najmniejsze zagrożenie dla lokalnego charakteru w przypadku małych izolowanych subpopulacji tego gatunku, który obecnie ma miejsce w Polsce.

Dobrze pływa, pierdolone nurkowania, ale zamieszkuje głównie na lądzie. Lot silny i szybki, ale ze stosunkowo powolnymi WingsPinami, przypominającą lotę gęsi. W przeciwieństwie do gęsi (rodzaje narodzin Ansera Branta), lataj swobodnie w lasach i nad nimi. Nie jest to widok migracyjny, długie migracje są rejestrowane tylko w naturalnym zakresie tego gatunku, głównie związane z lokalnymi warunkami: suszą lub ulewnymi deszczami.

W okolicy naturalnej znajduje się w różnych siedliskach, głównie związanych z wodami przepływowymi i stojącymi (na przykład zbiorniki, jeziora, stawy, rzeki, kanały, strumienie, bagna, mokradła, estustaries). Najczęściej występujące na obszarach reprezentujących mozaikę zbiorników wodnych i łąk, często pokrytych lasem, gdzie żywi się łąkami, a następnie wraca do wody.Unikanie gęsto zarośniętych terytoriów. Oprócz łąk, zamieszkuj również pastwiska i grunty orne.

W Europie gęsi zajmują siedliska podobne do naturalnego. Zasadniczo są to płynące i stojącą wodę, grunty rolne i łąki. Na przykład w Anglii gęsi Nilu znajdują się w głównej gałęzi zbiorników wodnych w parkach oraz w kontrolowanych siedliskach wodnych i lasów, takich jak Olkhovy i IV, pastwiska i łąki. Z drugiej strony, w Holandii gatunek ten znajduje się w głównych solidnych dolinach, jeziorach, strumieniach i kanałach, zwykle na równinach zalewowych rzek, a także w żwirze i piaszczystych kamieniołomach i stawach. W środowisku miejskim gęsi znajdują się w parkach miejskich i wokół nich, a także w innych łąkach z zbiornikami wodnymi.

Głównie gatunki roślinożerne. Preferencje żywnościowe zależą od lokalnej dostępności żywności roślinnej, może to być trawa, rośliny wodne, a także zboża (kukurydza, jęczmień, pszenicy, owsy) lub inne kultury (słonecznik, lucerfa, burak cukrowy, ziemniaki). Czasami żywią się bezkręgowcami, podczas gdy młodzi ludzie prawdopodobnie żywią się główną żywnością zwierząt, ponieważ szukają jedzenia w wodzie, często w jeziorach wolnych od roślinności.

Zazwyczaj gęś Nile zaczyna mnożyć od 2 lat, partnerzy tworzą parę do życia. Widok ma szeroki zakres preferowanych miejsc lęgowych, w tym na Ziemi, Nadyevia, w zagłębienia drzew, w gniazdach innych ptaków, takich jak czterdzieści, Canluk, Hawk-Wellkerepe. Gęsi również wykorzystują sztuczne gniazda stworzone do pustego i szarego sady. Czasami gniazdują na wieżach kościelnych, oglądając wieże lub miejsca na biały bocian.

W Danii woli rozmnażać się w jeziorach słodkowodnych, szczególnie w jeziorach z kamieniołomem żwirowym. W przeciwieństwie do innych lokalnych gęsi, jest terytorialny, więc w każdym jeziorze zwykle znajduje się jedna para. Gniazdo może budować w różnych miejscach, a także w starych gniazdach drapieżnych ptaków na drzewach.

Kobiety budują gniazda. Gatunek ten może rozszerzyć okres reprodukcji w zależności od warunków środowiskowych. Peak reprodukcyjny spada w okresie od kwietnia do czerwca, kiedy ptaki świecą jaja w ogniu z drugiej połowy marca do końca maja, ale często ten okres trwa od lutego do końca sierpnia. Średnia liczba przełożonych jaj - 6-8. Młoda nienawiść w około 28-30 dni. Jeźdźcy dbają o pisklęta około 55 dni.

Roczne przeżycie dorosłych wynosi około 83%. Pary gniazdowe wykazują silne przywiązanie do miejsca urodzenia, ale prawie nic nie wiadomo o dyspersji Natal (poruszanie młodych trawień urodzenia do nowego miejsca gniazdowania).

W 2010. Udokumentowane dwa przypadki dyspersji natal przez duże odległości. Pierwsza rejestracja dotyczy mężczyzny urodzonego w Arnhem w Holandii w marcu 2009 roku., który z powodzeniem pomnożył przez Essen-Borbeke, Niemcy, 92 km na południowy wschód od miejsca urodzenia, w 2010 r. I 2011 roku. Druga rejestracja - mężczyzna, urodzony w takim, Niemczech, wiosną 2009 roku. On Marting z kobietą, która jest przedłużeniem od 17 czerwca do 12 lipca 2010 r. W G. Groningen, Holandia, 96 km na zachód południowy zachód od miejsca mężczyzny. Oba rejestracje reprodukcyjne odnoszą się do nowych rozliczeń Nilgsuses, odpowiedni model teoretyczny, który może wystąpić nowe osady mogą wystąpić na odległości do 100-200 km. W innych przypadkach powrót pierścieni podkreśla, że ​​ruch o 50-150 km nie jest niczym niezwykłym dla ptaków populacji kontynentalnej, w przeciwieństwie do ptaków brytyjskich. Ogólnie rzecz biorąc, dane sugerują, że zagnieżdżanie ptaków na kontynencie są obecnie tworzące populację wolnej topnienia.

Ogólnie rzecz biorąc, gęsi Nilestani wykazują dużą zdolność adaptacyjną do środowiska i zmian w zachowaniu. Gdyby wcześniej uważał, że europejska populacja tego gatunku jest mnożona tylko w 2-latek, a następnie w 2010 roku. Udowodniono, że europejskie gęsi Nile, takie jak Afryki, może pomnożyć w wieku 1 roku. Gdyby wcześniej uwierzył, że europejskie brytyjskie i kontynentalne nie mają kontaktów, a następnie w 2019 roku. Reprodukcja została sprawdzona w Parku Swanley, Kent, Anglia, Male, Urodzony w Vonotel Park, Amsterdam, Holandia Północna, Holandia.

Jeśli wcześniej uważano, że w Europie pogląd nie jest skłonny do migracji sezonowych i przywiązany do miejsc lęgowych, duński geus Nilu jest w większości ptakami migracyjnymi, które zimą migrują na południe od Nouges z zbiornikami niezarzecznymi. Kiedy młodzi ludzie są gotowi do lotu pod koniec lata, stada rodzinne często gromadzą. W Południowej Jutlandii od czasu do czasu można zobaczyć ponad 30 osób. W miękkich zimie, Nile Gęś może zimować w domu, a następnie można go zebrać w więcej. Na przykład w Redeckro zaobserwowano stad.

Badania pokazują, że gęś Nilu jest podatna na surowe zimy, które prowadzą do zwiększonej śmiertelności. Uważano, że nasilenie zirów może ograniczyć dalszą ekspansję zakresu, prawdopodobnie zbiegając się z izotermią 0 ° C w styczniu, ale fakt reprodukcji w Polsce i w Danii dowodzi, że fajny klimat kontynentalny nie jest przeszkodą do rozpowszechniania tego gatunku.

Wprowadzony Nile Geus demonstruje dominujące i agresywne zachowanie w odniesieniu do innych rodzajów ptaków i może przeszkadzać w lokalnych gatunkach, szczególnie mniejszych, takich jak kaczki Ilysa, gniazdo na terytoriach, w których życie Nile Geus mieszka.

Gatunek ten jest agresywny w odniesieniu do innych ptaków, które mogą ograniczać najnowszą dostępność obszarów karmienia, co jest szczególnie ważne podczas Mollingu (zwykle latem), gdy wiele drogi do liczników ptaków nieautoryzowane.

W Holandii i Belgii istnieją dowody na to, że gęsi Nilu mogą powodować zmniejszenie liczby innych ptactwa wodnego ze względu na ich agresywne zachowanie wobec nich.Nile Goose może wyprowadzić jastrzębia wellkeepers i cauldons ze swoich gniazd, co zmusza ich do odłożenia początku hodowli, ryzykując porażkę. Gatunek ten zajmuje także miejsca gniazdowania - różnych kaczek.

Gęsi Nile może zacząć mnożyć w lutym, zajmując najbardziej odpowiednie miejsca do zagnieżdżenia przed innymi gatunkami rozpocząć okres zagnieżdżenia.

W Anglii i Holandii karmienie zimowe może obejmować zboża. Podobnie populacja w Belgii zimą i wiosną przechodzi na pola ziaren zimowych, buraków cukrowych i ziemniaków.Oprócz faktycznego spożycia roślin uprawnych, uszkodzenie może być spowodowane deptaniem i zanieczyszczeniem pastwisk z defekacją.

Chociaż wiadomo, że gatunek ten nie porusza się na duże odległości, może być potencjalnym nośnikiem ptasiej grypy. Czapki Ptaki Linokeful Ptaki w letnich i dużych stadach, szelest w zimie, może ryzyko rozpowszechniania choroby, zwłaszcza ze względu na fakt, że stężenia te mogą być w pobliżu farmy drobiu. W Południowej Afryce wybuch ptaków H5N2 na farmie strusii był związany ze skrzepem gęsi Niel. Izrael pokazuje, że gatunek ten jest nośnikiem ptaka paramiksera serotypu 3.

Duże stada lnianych ptaków z powodu defekacji mogą zwiększyć eutrofizację w małych zbiornikach wodnych. W związku z tym ryzyko kwitnących alg i bakterii i zakażeń może wzrosnąć. Wielkie stada Huseymue, które powodują niedogodności z powodu defekacji na drogach publicznych i na obszarach rekreacyjnych w pobliżu zbiorników. Chociaż nie ma danych na temat ataków gęsi Nilu na ludzi, wiadomo, że ten rodzaj jest agresywny.

Gatunek ten może przejść z innymi rodzajami gęsi i kaczek. Zarejestrowane przypadki hybrydyzacji obejmują Anas Platyrhynchos Mallard, Oghar Tadorna Ferruginea, Pegank T. Tadorna, Branta Leukopsis Branta Lekopsis i Kasa Kanadyjska B. canadensis. Hybrydy są zwykle jałowe.

Dzięki Universal Nutrition, głównie roślinożercom i szerokiej gamie miejsc do gniazd, gatunek ten można łatwo opanować w nowych warunkach. Ponadto, silny organ gęsi, nie zgłoszony, agresywna ochrona terytorium, duży rozmiar muru, kilku potworów, niewielkiej ilości drapieżników i wysokiej częstości przeżycia piskląt - wszystko to zwiększa jego wysoki potencjał Do tworzenia nowych szybko rozwijających się populacji. Z tych powodów większość terytoriów w krajach europejskich jest uważana za odpowiednią dla egipskiej gęsi.

Gęsi Nile są komercyjnym wyglądem w niektórych krajach, w tym w Wielkiej Brytanii, Belgii i Niemczech. Liczba osób zastrzelonych w Niemczech dramatycznie wzrasta. Wolne od 2006/2007/2011. wyniósł 5744 gęsi, podczas gdy w 2012/2013. 1083 Nile Gęś została wydobywana. W północno-westfalii ponad 1600 osób zostało zastrzelonych w 2006/2007 i prawie 7000 V2013 / 2014. W 2012. W niższej saksonii zastrzelono około 2200 gumy Nile, aw 2013 roku. Już prawie 3100 osób. W Hesse produkcja wzrosła z 874 w 2009 roku. do 1425 w 2011 roku.

Maksymalna długość życia w niewoli wynosi około 25 lat, na wolności - około 12 lat.