Sapsan (falco peregrinus)

SAKAL -PADARENіK (rany - sapsan)

Rejestracja od 2000 roku.:

Region brzeski. - Brest, Drogichinsky, Zhabinkovsky, Kamenetsky, Kobrinsky, Maloritsky, Pinsk, Stolinsky District

Region Vitebsk. - Vitebsk, Delive, Sharkovshchinsky District

Region Gomel. - Gomel, Zhitkovichi, Petrikovsky, Khoyniki

Region Grodno. - Berestovitsky, Grodno, District Lidsky

Region Mińsk. - Lyuban, Mińsk, Pukhovichi, Slutsky, Smolevichsky, Chervensky District

Region Mogilev. - Dzielnica Bobruisk

Falconidae Rodzina - Falconidae

Bardzo rzadki ptak, z czego liczba katastrofalnie zmniejszyła się w połowie XX wieku. Po 1970 roku. Na Białorusi nie wiadomo żaden przypadek gniazdowania Sosanu, pojedyncze osoby od czasu do czasu występują w różnych sezonach roku, hibernują.

Sapsans, gniazdujący na Białorusi do połowy XX wieku, rzekomo przypisywane są podgatunkom f. P. Peregrinus jednak reprezentatywny materiał na temat wymarłej populacji w zbiorach jest nieobecny. Podczas migracji i okresu zimowania jest prawdopodobne. P. Brevirostris, który ponownie wymaga potwierdzenia materiałem kolekcjonerskim.

Duży (z wrona) sokoła z ostrymi skrzydłami i ogonem w kształcie klina. Na górze znajduje się charakterystyczny ząb (jak inne sokoły). Kolorowanka umowa instalacji hydraulicznej: czubek głowy, tylne, skrzydła i ogon ciemnobrązowy, nocny biały z brązowym wzorem krzyżowym na boku i zaopatrzeniem. Na skrzyni bujanych brązowych, brązowych filmów, pod oczami brązowych plam („wąsy”). Młode ptaki są mniej kontrastujące: jaśniejsze z góry i ciemniejsze poniżej, w szerokich podłużnych Pendan. Weskov i działki naga skóra skóra, łapy żółte, dziób i pazury czarne.Dymorfizm polityki jest silnie wyrażony: waga mężczyzny 582-690 g, kobiet 925-1300 g. Długość ciała mężczyzny 39-43, samice 46-50 cm, zakres skrzydeł mężczyzn 92-97, samice 102-112 cm.

Spinki sprężynowe obserwuje się w marcu-kwietniu.

Porcja gniazdowa Sapsana jest bardzo obszerna i może obejmować różnorodne biotopy. Ptak preferuje niekompletne zalesione przestrzenie skrzyżowane przez jeziora i doliny rzeczne, szerokopasmowe, łąki i pola.

Ustawia samotne pary, z reguły, wysoko na drzewach, w reśnięciu starych lasów sosnowych lub na krawędziach w szerokich bagnach, szerokich dolinach rzecznych.

Sapsans, zagnieżdżanie na Białorusi, rozmieszczone gniazda zwykle na drzewach, zajmują gotowe budynki wrony, szare wrony, niektóre ptaki drapieżne lub czarne Storky-powstające Republika. Charakterystyczną cechą populacji sapsanów Białoruskiego Posopera było to, że z rzadkimi wyjątkami gniazdami na Ziemi. Podobnie gatunek ten gniazdo w Estonii i Łotwie. Na sąsiedniej Łotwie Sapsans gniazduje na rolkach co najmniej 8 kV. KM W pojedynczych parach można oglądać 2-3 pary gniazdujące na bardzo dużych bagnach.

Czasami może osiedlić się w koloniach zasad lub szarym stadach przy użyciu ich budynków. W niesłyszących trudno dostępnych miejscach gniazda na stosunkowo niskich drzewach lub nawet na zbiornikach mchowych wody ścianowej.

W jajach murowych 3-4, w wyjątkowych przypadkach 1-2 lub 5 (największy mur, znany w Europie, zawierał 6 jaj). Matowa skorupa, drobnoziarnista, czasem z małymi guzkami wapna. Wyliczający lub żółtawy, czasami z czerwonawym lub czerwono-brązowym odcieniem. Powierzchnia jaj jest gęsto wybierana przez małe czerwone brązowe lub czerwone brązowe bzdury, ponieważ często jest niezrównane główne tło. Jaja waga 45 g, długość 49-45 mm, średnica 41-42 mm.

Głos-całkiem głośno Crees „Seeak-Chiak-Kyak..."I ochrypła" Krek-Krek "- możliwe jest usłyszeć zwykle w pobliżu gniazda. Gniazdo Sapsana jest agresywne, chociaż zwykle jest to dość ostrożne.

Masonry pojawia się od połowy kwietnia, czasami - na początku maja. Rok jeden potęga. W przypadku śmierci świeżego muru, powtarzanego. Są oboje partnerzy, ale głównie kobieta, płaca 28-29 dni.

Jesień rozpiętość idzie we wrześniu - listopad.

Wydobycie Sapsana - ptaki, głównie gołębie, plastry, mewy, łopatki i inne. Od czasu do czasu kopalnia duże kaczki (pęknięcie) i małe gęsi (gęś biała -Faced, piszczy). Na powieściach ten Falcon podnosi się, rozwijając większą prędkość (około 300 km na godzinę) i puka ich w locie tylnych pazurów. Mała ofiara zwykle zabija sama wpływ, ma większy jeden procent.

Berkut gniazduje również na dużych bagnach jazdnich, które potencjalnie mogą stanowić zagrożenie dla piskląt Sapsana, chociaż znane są przypadki zagnieżdżenia tego sokoła w starej (nie zajętych) gniazdach Berkuta. Na toczących się bagnach konkurenta z jedzeniem Sapsana podczas wydobywania małych koni (Fifi, Bekas) i kwadratów może być Dubbnik. W skrajnej północy Rosji, Drynikowie wyraźnie unikają sąsiedztwa Sapsans, a bliżej 1 km od gniazd nie zostaną przejęte, jednak istnieją przypadki ich produkcji przez Sapsans.

Ostry spadek liczby SAPSANA nie można wyjaśnić żadnych zmian w miejscach gniazdowania, ani wadą produkcji, bez prześladowań bezpośrednich przez ludzi. Głównym powodem ogólnej i nagłej liczby sapsanów było powszechne stosowanie pestycydów, zwłaszcza DDT. W latach 80. XX wieku ludność SAPSAN w Europie stabilizowała się nieco, a to inspiruje nadzieję, że znowu wkrótce wypełnia swój byłego obszaru.

Jednak natura nie toleruje pustki. Sapsan poluje w przytłaczającej większości przypadków w dwóch biotopach: na bagnach konnych i krajobraz kulturowy. W ostatnich latach nastąpił wzrost jastrząb Vesteravet w lasach przylegających do dużych górnych bagien. Jest coraz częściej obserwowany podczas polowania na bagnach jazdy. W ten sposób Drobność zaczyna stopniowo stopniowo, pusta nisza ekologiczna SAPSANA.

Po 1973 roku gniazdowanie na Białorusi nie zostało zarejestrowane. Jednak coroczna rejestracja dorosłych ptaków w okresie reprodukcyjnym w niektórych dużych tablicach bagien sugeruje możliwość hodowli sapsanu na Białorusi. W ostatnich latach tranzytowych imigrantów i ptaki zimujących zostały zarejestrowane. Obecnie możemy rozmawiać tylko o wystąpieniu tego sokoła w okresie gniazdowania na wielu dużych bagnach jazdy na granicy z Rosją. Na przykład, Sapsan w gniazdowym czasie był kilkakrotnie posiedzenie na Karachevsky MCU w dzielnicy Witebsk (Evset`s Nest). Może gniazdowanie nie więcej niż 5 par (Ivanovsky, 2017). Wzrost liczby sapsan w północno-wschodniej Rosji inspiruje optymizm, aby przywrócić ten sokół na szczyt bagien szałego rosyjskiego kapłana.

Wykonane w Czerwonej Księdze Białorusi z 1981 roku.

Maksymalny wiek zarejestrowany w Europie 17 lat 4 miesiące.