Julan

Zhulan - mały ptak z chas kobiecego drapieżnika. O jego obecności w pobliżu wymownego świadectwa małych zwierząt i Ptahi, uderzonych na kolce krzewów lub ogrodzenia z drutu kolczastego.
Siedlisko. Gniazda w Europie i Azji. Zimowanie we wschodniej i Południowej Afryce.

Siedlisko.
Zhulan mieszka w suchym otwartym pomieszczeniach z gęstych krzewów i wysoką trawą, chętnie siedzi na krawędziach lasów, w młodych plantacjach lasów i obszarach wiejskich. Krzewy ciągu z pewnością powinny rosnąć na jego miejscu: dzikie maliny i jeżyny, krzaki róży lub jeżyna. Na obszarach górskich Zhulan ustawia się na wysokości do 3000 m, najczęściej na alpejskich łąkach. Julan Winter w tropikalnych regionach Afryki.

Widok: жулан обольный - Lanius Colurio.
Rodzina: Sorokoputovye.
Oddział: Sparrow.
Klasa: ptaki.
Subtype: Kręgły.

Czy wiedziałeś?

• Śpiewa śpiew śwoziowy chirbing i odłączenia. Jego głos jest cichy, więc usłyszałem, że udaje się bardzo rzadko. W Arii, Zhulana, możesz usłyszeć całe połączenie piosenek innych ptaków.
• Ledwo opuszczając Native Nest, młodzi Zhulany są akceptowane do stukania uderzeń o oddziały, trening, aby karać zdobycz na kolcach. Tydzień później nie trafią już jednego punktu, ale nie zwracają uwagi na kolce . Tylko kilka dni później dzieci sprawiają, że pierwsze niezdarne próby umieszczania jedzenia na ciernie, otrzymując swój udział w siniakach i stożkach. Tylko do wyniku trzeciego tygodnia piskląt opanują całą mądrość polowania i braku złapanego zdobyczy "na plucie".
• Obecność Zhulanova na gruntach rolniczych przynosi znaczne korzyści: te pierzaste drapieżniki w zestawie extermine insect szkodników i małych gryzoni.
• Samka Zhulana ma kręgosłupową stronę matowych różnych odcieni, a brzuch i boki śmietany z brązowymi plamami w postaci półksiężyca. Kolor młodych jest taki sam jak u kobiet.
• W gniazdach Zhulanowa często rzucają swoje błędy kukułki.

Styl życia.
Zhulen uwielbia siedzieć na szczycie niektórych krzewów kolczastego, który służy jako świetny punkt obserwacyjny. Nie łowca gałęzi, a to i to jest bastujące ogony. Pomimo bliskiego związku ze wróblami, Zhulan jest typowym drapieżnikiem. Jego ofiarą są duże owady: chrząszcze, ważki, osy i trzmiele, które ma wystarczająco dużo w locie, a także myszy, jaszczurki i żaby. Owady, Zhulan całkowicie przełkają się, a większa ofiara ogrzewa ostrych plusów, gałązek, drutu kolczastego lub zachęca do widelca odgałęzienia, układając rodzaj miejsca do przechowywania.
Ta mała sztuczka pozwala Zhulany bez trudności z rozerwaniem i połknięciami mięsa, a pozostałość zaoszczędzi "na później". Deser do menu mięsnego Podaj różne jagody. Ponieważ podstawą racji Zhulany jest owady, liczba tych ptaków w dużej mierze zależy od pogody w tym regionie. Na przykład, ulewne deszcze w maju lub lipcu zapobiegają reprodukcji owadów, a trudne czasy przychodzi dla Zhulanova. Brak pasz w środku sezonu gniazdowania prowadzi do spowolnienia wzrostu piskląt, aw skrajnych przypadkach - do częściowego lub nawet całkowitego zniszczenia potłu.

Reprodukcja.
Na wiosnę Zhulanie przybywają do Europy i Azji. Mężczyźni pojawiają się wcześniej niż kobiety, a wkrótce można zaobserwować awarię na kilku. Gniazdo buduje kobietę, umieszczając ją w gałęzie krzewu kolczastego, rzadziej na drzewach na wysokości od 1 do 3,5 m. Gniazdo ma wygląd kubka, tkanego z zielonych ostrzy, korzeni, talerzy, liści i porostów jako dodatkowego materiału budowlanego. Wewnętrzne tkanie jest bardziej gęste, a taca jest zafascynowana pasami trzciny i płatków, miękkich klapów i wełny. W maju, czerwcu, że kobiety od 4 do 6 jaj, które starannie ułożone w gnieździe z tępości wieniec kończy się na zewnątrz. Kolorowanka jajka różni się od różowo-śmietanki do białego i jasnozielonego z małym szarym, fioletowym lub brązowym plamkami. Tylko facet tylko facet tylko przez 14-16 dni, a mężczyzna cały ten czas trzyma się w pobliżu, przynosi jej jedzenie i wspiera czystość w gnieździe. Pisklęta są w gnieździe 12-16 dni i często pozostawiają, nie wiedząc, jak latać, więc rodzice nadal żywią je przez około trzy tygodnie.

Zhuralan Zwykłe - Lanius Collulo.
Długość: 16-18 cm.
Rozpiętość skrzydeł: 24-29 cm.
Liczba jaj w murowaniu: 4-6.
Okres inkubacji: 14-16 dni.
Dojrzałość seksualna: 10 miesięcy.
Jedzenie: owady, małe kręgowce.

Struktura.
Upierzenie. Tylne i rozpadające się pióra skrzydło czerwonawo-głowicy, szyi i kork-szaro-niebiesko-piersi i brzucha biały. Od podstawy dzioba przez oczy po uszy rozciągają czarne paski.
Dziób. Mocne czarne haki dziobowe wygięte.
Ciało. Światło ciała, szczupły.
Palce. Długie cienkie palce kończą się ostrymi pazurami.
Nogi. Kończyny są pokryte ciemnymi łuskami.
Ogon. Long Tail Black. U podstawy zewnętrznych piór kierownicy są białe plamy.

Pokrewne gatunki.
Rodzina sorokoputyków jednoczy 25-30 gatunków pierzastych. Ponieważ systematyka tych ptaków jest daleko od jednoznacznej, dokładna liczba gatunków zawartych w tej rodzinie jest trudna do określenia. W Europie Wschodniej rodzaj Laniusa reprezentuje cztery typy: rudowłose, czarne i duże szare fihopusy, a także od czasu do czasu w lokalnych muchach krawędzi Rude. Dla wszystkich tych ptaków, silny haczyk belfer jest charakterystyczny, podobny do dziób opierzonych drapieżników. Owady i małe kręgowce dominują w swojej diecie.