Labrador retriever

Labrador jest jedną z najpopularniejszych ras we współczesnym świecie. Jest to idealny zwierzak dla rodzin z dziećmi, myśliwymi, ratownikami i osobami niepełnosprawnymi.

krótka informacja

• Nazwa rasy:Labrador Retriever
• Kraj pochodzenia:Kanada
• Zarabiaj czas urodzenia:XIX wiek
• Waga:mężczyzna 27-34 kg, suki 25-32 kg
• Wysokość (wysokość w więzieniu):Mężczyźni 56-61 cm, suki 53-58 cm
• Długość życia:12-13 lat

Podstawowe chwile

• Labrador Retriever odnosi się do średnich psów.
• Prowadzi rodowód z Kanady, ale główne zasługa w tworzeniu rasy należy do entuzjastów angielskich.
• Labrador może być przechowywany w mieszkaniu, ale wymagane są długoterminowe codzienne spacery i wystarczający wysiłek fizyczny.
• Pies został stworzony do akompaniamentu na polowaniu, więc nie ma dobrych cech bezpieczeństwa, ale doskonale stają się lepsze z dziećmi i zwierzętami.
• Głównym problemem utrzymania hodowców połączeń dotyczących odżywiania i wagi, ponieważ Labradorzy są znani fanów do jedzenia.
• Labradors-Retrievers są dobrze nadającymi szkolenie, jeśli okazujesz cierpliwość i zaradność w procesie uczenia się.
• Psy nie zapewniają specjalnych problemów w opiece, różnią się dobrym zdrowiem.
• Standard rasy jest dziś dozwolony czarny, gotowany na parze i czekoladowy kolor.

Labrador Otrzymałem tak szeroki dystrybucję ze względu na zaskakująco udaną kombinację danych zewnętrznych i cech „pracowników”, które pozwalają przedstawicielom rasy być nie tylko towarzyszami w życiu codziennym, ale także nosząc tę ​​usługę na korzyść osoby. Regularnie wchodzą do najważniejszych linii „najbardziej oddanych” ocen, „najbardziej posłusznych”, „najbardziej pracowitych” psów według profesjonalnych hodowców i zwykłych właścicieli.

Labrador Retriever Historia rasy

Labrador Retriever

Jakie skojarzenia geograficzne powstały, naukowcy nie znajdują bezpośredniego związku między Labradorami i tej samej nazwy Półwyspu Północnego. Wersja pochodzenia rasy z wyspy Nowej Fundlandii, położonej południowo-wschodniej, a teraz część najmłodszej prowincji kanadyjskiej jest historycznie niezawodna.

Pochodzenie nazwy rasy wyjaśnia różne teorie. Zgodnie z jednym, oryginalny kolor (wyłącznie czarny) przypominany przez magmatyczną skałę górniczą w ich ojczyźnie - Labradoritis. Korzystający z innym twierdzą, że Europejczycy, którzy nie zajmowali się szczególnie w subtelności topemicy nowego światła, uważali taką nazwę udaną dla zwierząt, które przybyły na statki z targów na morzu Labrador. Jest prawdopodobne, że podstawowa potrzeba rozróżnienia nowej rasy od długowłosej Nowej Fundlandii znanych brytyjskim początkom XIX wieku. Istnieje jednak opinia, że ​​obie rasy pojawiły się w Anglii w ciągu jednego razu, a w wyniku zamieszania „imigrantów” z Labrador nazywa się nazwą sąsiedniej wyspy i odwrotnie.

Nawiasem mówiąc, zakłada się, że progenitor kudłaty gigantów -Newfundland składał się z bliskiego związku z przodkiem Labradors - psem wodnym św. Jana. Poznaj pochodzenie psa wodnego. John nie był możliwy od lat, ale eksperci przyznają, że był to wynik przekroczenia dużej liczby ras, który wraz z ich właścicielami znalazł się w Ameryce Północnej od czasu wielkich odkryć geograficznych.

Pierwszymi europejskimi naukowcami nowoczesnego wybrzeża Kanady byli portugalski nawigatorów, a dość prawdopodobne, ich wysiłki pojawiły się w języku Kan-Diagra - portugalskie psy wodne, pochodzące w średniowieczu, aby ułatwić życie żeglarzy. Pełnili funkcje pocztowych kurierów między statkami flot rybackich, dostarczali wiadomości na brzeg, wyciągnęli rzeczy za burtę, a nawet pomogli prowadzić krzyż. Psy Saint-Jones doskonale odczuwają się w dużej wodzie i były używane przez Kanadyjczyków do wyszukiwania i oszczędzania ofiar wraku. Wiele krótkowzrocznych restrykcyjnych przepisów i wygórowanych podatków dla właścicieli psów doprowadziło do zmniejszenia liczby zwierząt, a następnie do ich zniknięcia. Najnowszy przedstawiciele tej rasy zmarli w XX wieku, ale jej geny żyją w Golden Retrievers, Labradors, Chesapik Bay Retrievers i bezpośrednich retrievers.

Labrador Puppy

W Europie pierwsze labradory dostali na statki na zakupy. Przez długi czas między Newfoundland a Anglią, silne więzi ekonomiczne zostały zainstalowane, tutaj Kanadyjczycy zostali śledzonym złapanym w Atlantyku. Brytyjczycy, namiętnych miłośników polowań, natychmiast zwrócili uwagę na poruszanie się i łatwo wyszkolić marynarzy. W XIX wieku rozpoczęło się import "małych psów New Foundland". Nazwa rasy pojawiła się dzisiaj tylko w latach 70. XIX wieku. Jednocześnie zaczął wysychać napływ zagranicznego "świeżej krwi", aw 1895 r. Przyjęto ustawę o kwarantannie, który zaprzestał importu zwierząt bez licencji i sześciomiesięczną kwarantannę. Od tego czasu rasa została w rzeczywistości opracowana wyłącznie z powodu selekcji wewnętrznej.

Pierwszymi hodowcami Labrador niezależnie od siebie to dwie szlachetne rodziny - liczba zamieci Malmsbury i Dukes. Zwrańsko położone odpowiednio w Hampshire i Szkocji przyczyniły się do popularyzacji skał wśród lokalnych arystokratów. Okazało się, że krótcy robotnicy z Nowej Funlandii - idealni towarzysze do polowania na ptaki i małą grę. Oszałamiające umiejętności zostały dodane do wytrzymałości i łagodności, z właściwą edukacją, łupem do znalezienia i odwołania się do ofiary zastrzelonej przez właściciela. Sukces Labradora promował dobre właściwości wystaw.

Kilka dekad panowało zamieszanie z definicją przynależności do jednej lub drugiej rasy. Zdarzyło się, że nawet szczeniaki z jednego miotu w dokumentach zostały policzone dla różnych „gałęzi” Retriever. Jednak już w 1903 r. Labradory oficjalnie uznali najstarszy klub światowy na świecie, angielski hodowla. Spowodowało to kolejne rozpryski zainteresowania i doprowadziło do stworzenia kilku nowych szkółek. W 1916 r. Labrador Retriever Club powstał - organizacja, która działa, a teraz, dbając o zachowanie czystości linii.

Podczas pierwszej wojny światowej Labrador ponownie przekroczyli ocean. W Stanach Zjednoczonych szybko zyskali popularność, tak zwany typ amerykański był stopniowo powstał.

Przez długi czas jedyny akceptowalny kolor zwierzęcia uznano za czerń, wybrano resztę szczeniąt. W 1899 r. Palema została zarejestrowana po raz pierwszy, aw 1930 roku. - Czekoladowy Labrador Retriever.

Czekoladowy Labrador

Fale Labrador

Wideo: Labrador Retriever

Wygląd Labradorów

Większość autorytatywnych hodowców kieruje się standardem Międzynarodowej Organizacji Cynologicznej (FCI), której nowe wydanie zostało przyjęte w styczniu 2011 r.

Ogólne wrażenie

Silny dodatek, zwarty, bardzo aktywny.

Głowa

Dobrze zrównoważone, niezbyt masywne lub cienkie. Czaszka szeroka, kufa bez dużych policzków. Przejście z głównej części głowy do twarzy jest wyraźnie wyrażone. Nos jest szeroki, z dobrze wyprodukowanymi nozdrzami. Środkowa długość, silna. Zęby Labradora są wkładane na szczękę pionowo, bite doskonałe i nożyczki (górne frezy całkowicie pokrywają się na dole). Średnie oczy, brązowe lub orzechy, wyrażają umysł i dobry charakter. Uszy nie są szerokie i nie są ciężkie, wiszące, przylegające do głowy i sadzone daleko od tyłu.

Szyja

Czyste linie, potężne i silne.

Morda Labradora

Rama

Direct, pozioma górna linia. Szeroki, krótki i silny lędźwie. Klatka w klatce piersiowej i głęboka, z tłuszczami żeberkami.

Przednie kończyny

Czarny Labrador

Z dobrymi kościami, prosto z łokcia na ziemię. Długie i ukośne ramię. Długie ostrza z kątem nachylenia, co zapewnia szeroki krok (90-105 °). Łapy są okrągłe, kompaktowe, z dobrze rozwiniętymi podkładkami i sklepionymi palcami.

Tylne kończyny

Dobrze - bez przechylania zadu na ogon. Kolana z dobrymi kątami (110 ° zapewniają strukturę, idealny do normalnego ruchu tylnej części ciała). Złącze skoku znajduje się niskie. Struktura łapów jest podobna do przedniejczyn.

Ogon

Cute Puppy Labrador Paleoczka Kolor

Ogon w Labrador jest bardzo gruby u podstawy, do końca stopniowo zwęża się - charakterystyczna „rozszerzona” forma. Średnią długość. Bez zawieszenia, ale ze wszystkich stron jest pokryta krótką, gęstą, gęstą wełną. Trzyma niski, na poziomie górnej linii, nigdy nie wygina się z tyłu.

Ruchy

Bezpłatny, produktywny. Proste i równoległe przednie i tylne kończyny.

Wełna

Wełna Labradora, gruba, bez fal i testów, trudne do dotyku. Błotność gruba i chroni przed złym pogodą.

Kolor

Labradory mają monofoniczne kolory: czarny, stromy lub brązowy (wątroba, czekolada). Piłek z lekkiego kremu do lisa-czerwonego. Mała biała plama jest dopuszczalna na klatce piersiowej.

Rozmiar

Idealna wysokość uczuć dla mężczyzn 56-57 cm, dla suki 54-56 cm. Niedawno w Europie pojawiło się wiele osób, których wzrost osiąga tylko 50 cm. Ten trend powoduje poważne obawy dla specjalistów. Waga Labradorów nie jest regulowana przez standard, ale preferowany zakres mężczyzn 29-36 kg, dla odrobiny 25-32 kg.

Należy pamiętać, że labradory zewnętrznie różnią się nie tylko przez nieformalne typy (angielski lub amerykański, klasyczny, ciężki, nowoczesny i inny), ale także w zależności od psa show, przeznaczonego na wystawy i przemówienia lub "Praca". Pierwszy jest cięższy i ma krótsze łapy, a drugi składany sportowy.

Zdjęcie dorosłego Labradora

Postać Labrador Retriever

Trudno jest znaleźć PSA o lżejszym i nasileniu charakteru niż Labrador Retriever. Są niesamowicie przyjaźni i próbują zadowolić osobę w każdej sytuacji. Agresja nie jest dla nich absolutnie specyficzna, więc nie będzie żadnych problemów z życiem w domu, w którym są inne zwierzęta (w tym koty) i dzieci w każdym wieku.

Zgadnij, kto jest kapitanem?

Po przeciwnej stronie takiego miękkiego biegu można nazwać, chyba że słabo rozwinięto cechy bezpieczeństwa. Nie powinieneś czekać na Labrador odbiby rabusiów - każdy, kto przychodzi na jego terytorium, jest postrzegany domyślnie jako nowy towarzysz do gier, ale w przypadku bezpośredniego zagrożenia dla gospodarzy od osób lub "innych ludzi" z pewnością będą bronić.

Labradors-Retriever są doskonałym przewodnikiem dla osób niedowidzących, terapeutów do autyzmu cierpienia i asystentów dla osób niepełnosprawnych. Ponadto są one często używane jako psy serwisowe w operacjach ratowniczych (w szczególności na wodzie), a ostre NUHH pomagają w poszukiwaniu materiałów wybuchowych i narkotyków.

Pokolenia w nich położyły instynkt psów rozbiórkowych - znajdź i przynieść chciał gospodarzu. Jeśli polowanie nie jest jednym z twoich hobby, dla szczęścia, zasilacz jest dość regularny, aby zastosować opuszczone kulki i kije. To doskonała rozrywka i trening, który pozwala spalić kalorie.

Edukacja i trening

Labradors to niezwykle mobilne i wesołe stworzenia, nawet w wieku dorosłym uwielbiają aktywne gry. Wysoka inteligencja i spokojny charakter ujawniają szerokie możliwości treningu. Nie zaleca się wykazywania nadmiernej sztywności. Powinien być trwały, ale cierpliwy, nie zapominaj o promocji (zarówno werbalnej, jak i z pomocą smakołyków) i nie pozwala na nudne, monotonne klasy, w których zwierzak nieuchronnie traci zainteresowanie procesem.

Wczesna socjalizacja jest niezwykle ważna, aby Twój pies nie doświadczył stresu podczas kontaktowania się ze światem zewnętrznym, inni ludzie, zwierzęta i mocno poznane dopuszczalne standardy zachowania w różnych sytuacjach życiowych. Właściciele Labradorów, którzy nie mają doświadczenia w podnoszeniu dużych psów, lepiej szukać pomocy przed profesjonalnym koncentracją i wziąć kilka lekcji lub przejść pełny kurs.

Szkolenie Labradora

Wyjechać

Główne przykazanie właściciela Labradora-Retriever z pierwszych dni powinno być zasadą umiaru w żywności. Faktem jest, że psy te są skłonne do przejadania się, co pociąga za sobą otyłość i bardzo poważne problemy zdrowotne. Aby uniknąć problemów, trenować PSA do ścisłego trybu odżywiania, postępuj zgodnie z objętością części, nie pozwalaj na nadwyżkę "lunchu" pozostanie w misce, nie rób naliczania przysmakami psami i oczywiście, zrób nie traktować zwierząt domowych z kawałkami ze wspólnego stołu - słone, wędzone i słodkie jedzenie. Jeśli wolisz naturalne odżywianie, negocjuj menu z lekarzem i nie zapominaj o dodatkach witaminowych i mineralnych. Wybierając gotowy kanał, skup się na produktach sprawdzonych marek z wyższego segmentu cenowego. Przy każdym rodzaju jedzenia pies powinien mieć stały dostęp do świeżej wody pitnej.

Jedzenie, jedzenie, jedzenie!

Jak już wspomniano, Labradory są bardzo aktywni, regularne wysiłki fizyczne dla nich nie są po prostu pożądane, ale są warunkiem prawidłowym dobrobytem i stanem psychologicznym. Przygotuj się na długie spacery - doświadczeni hodowcy radzą spędzić pół godziny rano i co najmniej dwie godziny wieczorem. W tym przypadku pies nie zostanie znudzony, zyskuj z nadwagą i wyświetla cię przez trąd w mieszkaniu.

Opieka Labradora nie wymaga super pasji. Głównie mówimy o standardowych procedurach:

• Często codziennie w okresie aktywnego Mollingu, który występuje dwa razy w roku, a raz lub dwa razy w tygodniu w pozostałej części czasu zaleca się stosowanie specjalnej szczotki twardej;
• Mycie - w normalnych warunkach, aby to zrobić za każdym razem za dwa miesiące, stosując zalecany weterynarz. Częste procedury wody negatywnie wpływają na stan wełny i skóry, a także odporności;
• Czyszczenie zębów - regularnie, specjalna pasta dla psów;
• Opieka nad uszami - aby uniknąć infekcji, konieczne jest systematyczne sprawdzanie uszu i usuwanie zanieczyszczenia wacikiem.

Ważne jest oczywiście ostrożnie podążaj za zwierzakiem i nie odkładaj wizyty u weterynarza, jeśli widać oznaki złego dobrego samopoczucia lub nietypowego zachowania.

Labrador Health and Corpeases

Ogólnie rzecz biorąc, Labrador-Retrievery można nazwać dość zdrowych psów, chociaż wszelkie zwierzęta czyste zwierzęta z powodu ograniczonego wyboru linii ma predyspozycję do pewnych chorób genetycznych. Od urodzenia lub wraz z wiekiem niektórzy ludzie mogą objawiać choroby autoaminowe lub głuchotę.

Ale w większości przypadków, przed starością, wizyty w klinice będą miały charakter epizodyczny. Szczenięta muszą przeprowadzać zaplanowane szczepienie, jeśli nie zostało to wykonane przez hodowcę. Pod warunkiem przyzwoitej opieki i właściwego odżywiania średnia długość życia przedstawicieli tej rasy wynosi 10-12 lat. Podobnie jak inne duże psy, Achilles Fifth Labradors to układ mięśniowo -szkieletowy, najczęstsza choroba weterynarzy nazywa dysplazję bioder. Często przypadki zaćmy, zanik siatkówki i dystrofia rogówki.

Ale główne źródło zagrożenia dla zdrowia psa - otyłości z powodu niedostatecznego apetytu, który już wspomniano powyżej. Czynnik ten wpływa na czas trwania i jakość życia PET, ponieważ nieuchronnie prowadzi do rozwoju cukrzycy, chorób oczu, chorób układu mięśniowo-szkieletowego. Kontrolowana dieta i wystarczający wysiłek fizyczny pomogą Twojemu ulubionemu dłużej pozostać aktywnym i zdrowym.

Jak wybrać szczeniaka

Popularność rasy nie zawsze jest przewagą dla tych, którzy zdecydowali się rozpocząć Labrador Retriever. W dążeniu do zysku nieuczciwie hodowcy zawierają rodziców i szczeniąt w nieodpowiednich warunkach. Oczywiście, antysytanitarne, tesnest i niewłaściwe odżywianie negatywnie odzwierciedlone na temat tworzenia rosnącego ciała i zdrowia w przyszłości, więc pierwsza rada: nie starają się ocalić i skontaktować się z żłobkami o dobrej reputacji, gdzie można zobaczyć własne oczy Przyszłe zwierzę, zapoznaj się z dokumentami o rodowodzie, otrzymaj wiarygodne informacje o szczepieniach.

Wybierając Labrador, zwróć uwagę na zgodność zewnętrznych charakterystyk rasy, obserwuj zachowanie dzieciaka - musi być zabawne, aktywne i łatwe do kontaktu. Ważną cechą dobrego samopoczucia jest zdrowym połyskiem wełny, czyste oczy i uszy, normalny apetyt.

Zdjęcie szczeniąt Labrador

Ile kosztuje Labrador Retriever

Najbardziej dostępne oferty są "z dłoni" szczeniąt, bez dokumentów i rodowodów, ale po raz kolejny przypomnieć: więc ryzyko staje się właścicielem psa ze złym zdrowiem lub w ogóle pozbawiony "markowych" właściwości Labradora z powodu zanieczyszczeń nieznanych genów.

Dziecko z papierami będzie kosztować 50 tysięcy rubli, które nie mogą liczyć na udział w wystawach ze względu na więcej lub mniej znaczących niedociągnięć. Oczywiście ten moment nie ma znaczenia, czy po prostu marzysz o czułym i oddanym przyjacielu dla całej rodziny.

Psy z tak zwanej klasy pokazowej, których rodzice są uznani mistrzowie, a cechy dokładnie odpowiadają standardowi skalnego, kosztują znacznie droższe-w zakresie 60-80 tysięcy rubli. W takiej sprawie możesz przedstawić swojemu zwierzakowi ścisłego sądu specjalistów i mieć nadzieję na nagrody.