Estoński pies

Estoński Hound to wspaniała próbka psa myśliwskiego. Ma wspaniały alarm, odwagę, inteligencję, a także wyróżnia się spektakularną zewnętrzną.

krótka informacja

• Nazwa rasy:Estoński pies
• Kraj pochodzenia:Estonia
• Waga:Mężczyźni 15-25 kg, suka 10-20 kg
• Wysokość (wysokość w więzieniu):Mężczyźni 45-52 cm, suka 42-49 cm.
• Długość życia:12-15 lat

Podstawowe chwile

• Estoński wyścigowy niski wzrost, ale bardzo silny, muskularny.
• Powołanie przedstawicieli tej rasy to polowanie na lisa i zając, jednak są w stanie prowadzić i większą grę.
• Pies ttymatyzmu w nękaniu bestii we wszystkich warunkach pogodowych, bezlitosny w odniesieniu do ofiary.
• Hound ma melodyjny głos głosowy, który pozwala jej z daleka powiadomić właściciela o lokalizacji gry.
• Pies należy do swoich mistrzów z miłością i oddaniem, jest zawsze gotowy do wstania.
• Estoński pies nie jest całkowicie kapryśny, bardzo wykonawczy, posłuszny. Dla dzieci tolerancyjnych, niebezpieczeństwo dla nich nie reprezentuje.
• Z zwierzętami mieszkających z nią w jednym domu przez długi czas, współistniesz spokojnie.
• Estoński Hound Active, Mobile, Playing, ale nie denerwujący. W domu jego energia nie jest destrukcyjna.
• Rasa wymaga regularnych ćwiczeń, długich spacerów.
• Pies potrzebował sukienki, w przeciwnym razie będzie rozpieszczana, krnąbrna, niegrzeczna.
• Hound wygodnie czuje się w mieszkaniu miejskim, ale wciąż dom wsi - bardziej preferowana opcja dla jej pobytu.
• W razie potrzeby jazda estońska może być przechowywana w wolierze, ale tylko w cieple. Zimą, zwierzakiem Shorthair musi być w ogrzewanym pokoju.
• Treść tego psa nie powoduje kłopotów z jego właścicielami. Jest bezpretensjonalna, czysta, a troska o swoją krótką wełnę jest łatwa.

Estoński pies, Ryane, hazard, niestrudzona, - marzenie każdego łowcy! W pracy nie jest gorsze od rosyjskiego Greyhounds i "Pegachi", czasem przewyższając ten ostatni, ponieważ łatwiej jest ją przezwyciężyć przeszkody ze względu na swój mały wzrost. Ale jest to piękne, energiczne, psotne, zawsze skonfigurowane zwierzę jest popularne nie tylko w wąskim kręgu miłośników myśliwskich. Pies często staje się tylko członkiem rodziny, domowym zwierzakiem, zadowoleniem właścicieli o doskonałych cechach. Czuły, wielbiciel, przyjazny, zawsze gotowy na długą podróż, estoński hound - doskonały przyjaciel i towarzysz ludzi zainteresowanych sportem, które uwielbiają aktywny styl życia.

Historia rasy Estoński

Systematyczne psy z rasy wyścigowej w Estonii zaczęły rozmnażać się w połowie XVIII. Początkowo rosyjskie i polskie psy zostały użyte do selekcji, pod koniec początku wieku, łowieckie psy z Anglii zostały sprowadzone do państw bałtyckich. W latach dwudziestych ubiegłego wieku lokalne psy myśliwskie stały się znane jako rosyjsko-polskie lub rosyjsko-angielskie psy.

Estoński pies

W 1934 r. Przyjęto nowe zasady polowania w Estonii, ponieważ w terenie polowania, którego terytorium było bardzo małe, liczba zwierząt była katastrofalnie zmniejszona, a populacja ryku i była w ogóle na skraju wyginięcia. Zgodnie z nowymi zasadami pozwolono na polowanie z psami tylko na małych i średnich bestiach, a wzrost ognisk był ograniczony do 45 cm w więzieniu. Od tego czasu pracy rozpoczęły się na stworzeniu skarłowarza, który miał zachować wszystkie cechy robocze związane z psem myśliwskim. Prace nad usunięciem nowej rasy trwały ponad 20 lat, a kierowali i koordynowały swojego estońskiego cynologa Sergey Velkov, słusznie zajmowaną przez cokoł twórcy wyścigów estońskich.

Początkowo najbardziej nieprzyjazne z lokalnych ogarów zostało wybranych do wyboru i zepsuł się z najniższym angielskim Hare Hound - Biglem. Technika była kompleksowo przemyślana, ponieważ została naprawiona nie tylko taki znak przyszłej rasy jako małej wysokości. Angielski Beagle został również wybrany również ze względu na jego chłód, gęste i ciężkie łapy. Te cechy są idealne dla małych zim estońskich, gdy polujący tutaj szlaki często stają się solidne, jak kamień i całkowicie nieodpowiednie do polowania z lekkimi psami. Jednak takie wady Bigleya, jak brudny niegrzeczny i głuchy głos, później tworzenie instynktów polowań, niewystarczająca paraga (prędkość, z którą pies jest nawiedzony przez bestię), skłoniła Szwajcar do przyciągnięcia nowej rasy do Szwajcarii jazda konna. Nie ma wystarczająco silnej łapy, ona niemniej jednak zainteresowani hodowcy niewielkim wzrostem, doskonałą lepkością, głosem muzycznym i zdolnością do podejmowania aktywności w pierwszym roku życia.

Estoński pies na spacerze

Warto stwierdzić, że fińskie ogary również przyciągnęły prace hodowlane, angielskie ogary lisowe, rosyjskie psy. Za pomocą ich skrzyżowania ze standardowymi lokalnymi rogatymi śmiałymi, zamierzał oddzielić całkiem duże psy myśliwskie (52-60 cm). W rzeczywistości w latach 40. przyszła rasa estońska była zupełnie inaczej, a objawy tej funkcji są czasem ustalone na zewnątrz zwierzęcia do tej pory.

W 1947 r. Ministerstwo gospodarki narodowej ZSRR podjęło inicjatywę, aby zobowiązać każdą z piętnastu republik do reprezentowania przez własną rasę psów. W tym czasie w Estonii wynosiło 800-900 psów, należących do pierwszego miejsca do linii hodowlanej estońsko-angielsko-szwajcarskiej. W 1954 r. 48 Typowa dla tej linii osób przetestowanych na polowaniu na zając i lisa była wyspecjalizowaną prowizją i została uznana przez Ministerstwo Rolnictwa ZSRR przez oddzielną rasę, zwaną Estońskim Ogiem. W 1959 r. Komisja Rady Cynologicznej ZSRR zatwierdziła standard rasy. Na początku lat osiemdziesiątych w Związku Radzieckim było 1750 rasowych estońskich psów.

Dziś przedstawiciele pierwotnej rasy estońskiej znajdują się głównie w krajach bałtyckich, w Finlandii, Rosji. Pomimo wysiłków lokalnych cynologów, w Międzynarodowej Federacji Cynologicznej (FCI), rasa nawet nie chce rozpoznać rasy. Jego standard zatwierdzony w 1959 roku., Ważne i w tej chwili, ale w 2007 r. Dokonano drobnych zmian w odniesieniu do koloru psa.

Wideo: Estoński ogar

Estonian Hound - muskularny mały pies, wysuszony rodzaj konstytucji, który ma solidne, mocne kości. Jego budowa ciała jest proporcjonalna, długość ciała zauważalnie przekracza wysokość u zwłok. W przeciwieństwie do przysiadu i szczerze mówiąc, który często są zdezorientowany przez jazdę estońską, ten ostatni pokazuje eleganckie i eleganckie funkcje.

Rama

Pumpy szczeniąt estońskich

Linia tylna jest prosta, z nachyleniem od więzów do sacrum. I do tyłu i duże, muskularne. Wolumenny rozszerzona klatka piersiowa ma postać owalu, jest obniżany do łokci i rozciąga się na umiarkowanie napięcia ściany brzucha.

Głowa

Czaszka o zakrzywionych formach umiarkowanie szerokie, linia przejścia do twarzy wygląda wystarczająco gładko, bez ostrej przerwy. Bardzo wydłużona twarz, prosta, proporcjonalna do czaszki. Łuki ścierania są wyraźnie wyróżniające się, ale nie są doskonałe. Nos nosa jest szeroki, mięsisty, czarny, jego intensywność zmienia się w zależności od różnych kolorów. Usta suche, niepodważające, całkowitą pigmentowane.

Zęby i szczęki

Zęby są białe, duże, powinno być 42. Nożyczki gryzie, górne frezy pewnie obejmują dolną. Gdy pies zgadza się, gdy kasując frezy, ugryzienie może przekształcić się w linii prostej. Silne szczęki estońskich psów są dobrze rozwinięte. Umiejętności są suche, bez żarówek.

Oczy

Oczy Estońskich Hound to mały. Ich kolor - ciemny samochód.

Uszy

Uszy są wystarczająco cienkie wiszące blisko policzków. Pokryte krótkim futrem. Ich podstawa znajduje się na linii oczu. Jeśli wyciągniesz uszy w kierunku nosa do nosa, dostaną się do środka kufy. Porady uszu są zauważalnie zaokrąglone.

Szyja

Zaokrąglona muskularna szyja psa ma średnią długość. Brakuje fałd na skórze w obszarze szyi.

Kieprz ryżu estońskiego

Kończyna

Przednie kończyny są słoneczne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami. W AFAS, patrz prosto, równolegle. Ich długość wynosi około połowy wysokości zwierzęcia w więzieniu.

Łokcie silne, ściśle przylegające do ciała, nie uchylające ani do wewnątrz, ani na zewnątrz. Duże, absolutnie proste, proporcjonalne przedramię tułowia ma średnią długość. Szybki, silny, mocny, prawie pionowo.

Tylne kończyny estońskie wyścigi potężne, gałki, muskularne. Tył wyglądają prosto i równolegle do siebie. Kątowniki artystyczne są wyraźnie manifestowane. Biodra i dolne nogi mają prawie identyczną długość. Stawy kolanowe silne, z umiarkowanymi narożnikami. Kiedy pies jest w ruchu, nie powinien odwracać się do środka ani na zewnątrz. Silne plusmenów o średniej długości, są ułożone.

Łapy są czerwone -Hot, elips -Shaped, palce są ściśle naciskane do siebie. Podkładki i pazury skierowane w ziemię, duże, gęste.

Ruch

Uruchamiający Estoński Hound

Estoński ogar porusza się swobodnie, słabo, plastikowe, proste, elastycznie. Impadź tylnych kończyn jest bardzo potężny, pewny siebie.

Ogon

Gruby u podstawy, pokryte grubą wełną, ogon jest stopniowo zwężony do końcówki, ma w kształcie szabla, osiąga staw skokowy. Podczas ruchu estońskich wyścigów ogon nie powinien wznieść się ponad linii tylnej.

Wełna

Krótkie, proste, twarde, a nawet szorstkie, genialne. Podkład jest rozwijany bardzo słabo.

Kolor

Charakterystyczne dla koloru koloru - czarny i kulebiaki na białym tle z tak zwanym blush - świętuje, którego kolor jest blisko czerwony. Przypuśćmy, że buro pompy w pośpiechach, bagry-pun, ceper, wyglądające jak popon, wbity w plecy i boki psa. Rozmiar i znak formularza może być inny, a kolory są pożądane, aby mieć maksymalną intensywność. Biały kolor powinien być obecny na głowie, dolne części szyi, klatki piersiowej, brzucha. Estońskie psy powinny mieć całkowicie biały i czubek ogona.

Wady rasy

• Łatwość lub, wręcz przeciwnie, ciężka konstytucji psa.
• Wschodnia, nadmiernie skrócona lub wydłużona tors.
• Zbyt wąski lub płaski piersi w kształcie lufy.
• Słaby, sprawdzony humpback wirow, nadmiernie rozlany marup.
• Ekspresyjnie wypukły lub płaska czaszka, ostre lub wcale nie zauważalne przejście od czoła do twarzy. Odwrócony lub obniżony kaganiec, rada.
• Nos, krawędzie ust, powieki nie są wystarczające pigmentowane.
• Bezprodowy kęs gumy.
• Nadmiernie małe lub skarpened oczy, ich jasny kolor.
• Skrócone albo nadmiernie mięsiste uszy, wydłużona wełna na nich.
• Czyste lądowanie szyi, skórzane błyszczą.
• Ogon jest obniżony poniżej złącza skakania o więcej niż 3 cm. Przycięty ogon, zakrzywiony na jego końcu. Nadmierna długość wełniana na ogonie lub, wręcz przeciwnie, skromny płaszcz.
• Okazało się, że lobty stawki. Nadmiernie skłonny przeszłość, płaskie lub wydłużone (zardzewiałe) łapy.
• Falostwo wełny. Nadmiernie długa lub bardzo krótka płaszcz, absolutna nie podmucha.
• Tchórzostwo, nadmierna pobudliwość, agresywność.

Zdjęcie przez Estoński ogony

Postać estońskiego psa

Estoński pies w ramionach

Profesjonalny myśliwy, bezkompromisowy i bezlitosny w trakcie zranienia bestii, estoński hound wykazuje niesamowitą życzliwość swoim właścicielom. Opuszcza zła i asertywność za progiem domu, a na ścianach pokazuje czuły dyspozycję, sprawność, oddanie, cierpliwość, posłuszeństwo. Dobroodowana natura tego psa pozwala jej zawierać go w rodzinie, w której dzieci dorastają, ponieważ istnieje niesamowita tolerancja na ich cienie. W rzeczywistości rodzina estońskich hound postrzega jako wiele, gdzie lider jest właścicielem - podlega bez wątpienia.

Z innymi zwierzętami estoński posłaniec będzie żył w przyjaźni i harmonii, jeśli z nimi wyrosł. Jeśli weźmiesz udział w domu dorosłego psa, będziesz musiał podjąć wiele wysiłku, aby zmniejszyć konflikty, które nieuchronnie powstają między czteronogowymi gospodarstwami domowymi, zwłaszcza jeśli psy będą musiały spotkać się z przedstawicielem plemienia CAT. Wskazane jest ustanowienie przyjaznego związku między dwustronnymi właścicielami.

Country House jest najlepszym miejscem na treść ryżu estońskim, jednak w mieszkaniu miejskim będzie również w stanie poczuć się całkiem komfortowo, jeśli zapewnisz mu możliwość wydania energii kotła. W przeciwnym razie ten pies jest bezpretensjonalny, poza tym jest zaskakująco czysty.

Jeśli chodzi o polowanie, wyścig Estoński jest dość zdolny do "pracy w specjalności", a niektóre szczególnie utalentowane osoby już o 7-8 miesiącach stają się właścicielami dyplomów uzyskanych w wynikach pokazanych podczas testów terenowych. Polowanie, bardzo szybko wziąć ślad i są w stanie tego nie przegapić przez trzy dni, a nawet więcej. Azart i agresywność objawione podczas operacji pozwalają tym psom na wydobycie godnych pozazdroszczenia trofea. Fracht, podstępność, a także mały wzrost - są to ich zalety w lesie, szybko i pewnie zatagują krzaki lub do fałszywej talii, gdzie ukrywa się gra, zapobiegając jej ucieczce.

Pomimo faktu, że estoński pies został wyhodowany jako pies myśliwy, to ze względu.

Edukacja i trening

Łatwo jest wyszkolić kontakt i szybki hound estoński - chwyta wszystkie polecenia w locie. Oprócz standardowych zespołów wydaje się siedzieć!"," Kłamstwo "," daj mi łapę!", Musi z pewnością odpowiedzieć na słowa" nie może!", "W pobliżu!". Nie powinieneś oddawać się temu psu - z pewnością będzie starał się zająć niezależne stanowisko i będzie trudno odstawić od takich, na przykład nawyki, takie jak felting w łóżku głównym i żebranie. Pies powinien znać swoje miejsce w domu, ale brutalne metody w jego wychowaniu są niedopuszczalne.

Estoński pies na smyczy

Przyszły łowca z epoki szczeniaka musi być przyzwyczajony do konkretnych umiejętności. Przed karmieniem zwierzaka sygnalizuj klakson myśliwski. Jak tylko się pojawi, karmi się - więc będzie miał reakcję na ten szkic dźwięk.

Jeśli od łagodnego wieku do gotowania szczeniaka Estoński Hound do polowania, wtedy od siedmiu miesięcy będzie mógł rozpocząć pracę. Ale doświadczeni właściciele psów tej rasy biorą pod uwagę, że dzieciństwo od tych krótkich i zawsze przychodzą do odczynnika - przygotowanie zwierzęcia prawidłowo udaj się do Polaz, aby wykryć bestię, jeździć go bez utraty śladu. Jeśli dwumiesięczny szczeniak można po prostu zabrać do lasu z bramką zapoznawczą, a następnie pięciomiesięczny pies może już uczyć się nawigacji po terenie, utrzymuj kontakt z właścicielem, który może być daleko od niej. Należy systematycznie przeprowadzać odczynnik, polecenia powinny być opracowywane sukcesywnie - od prostych do złożonych, lekcje należy powtarzać regularnie, przymocowanie pożądanych umiejętności zwierząt. Podczas treningu należy podążać za psem: jeśli jest zmęczony, zajęcia muszą się zatrzymać. W żadnym wypadku nie używaj zgrubnych wir, jeśli pies boi się iść do lasu. Wycieczka jest lepsza, aby zacząć od blaccard - tzw. Ziemi jesienią, jeszcze nie miała czasu, aby pokryć śniegiem.

Uprzejmy, odpowiedzialni właściciele nie pozwalają psem, którego wiek nie przekracza roku, pracuje w pełnej sile, ponieważ może to niekorzystnie wpływać na jej zdrowie, zwłaszcza w pracy serca. Pełne obciążenia Estońskie Hound może doświadczyć, gdy zamienia 1,5-2 lata.

Wyjechać

W domu estoński pies nie zajmuje dużo miejsca i pomimo jego mobilności nie jest skłonny do destrukcyjnych działań. Ponieważ dla tej rasy charakteryzuje się niemal pełnym brakiem łóżka, a sama wełna jest krótka, właściciele są zachwyceni z potrzeby skrupulatnie opieki nad herbem zwierzęcia. Prawda, głoszenie PSA jest najlepiej częściej, możesz nawet codziennie. Procedura przeprowadza się przy użyciu specjalnych spalania dla psów z krótką, twardą wełną. W częstej kąpieli estońskie psy nie potrzebują, jeśli nie uwzględniają, oczywiście sezon polowania. Mogą być myte raz w miesiącu, a latem alternatywa do kąpieli w łazience lub basen może stać się pływaniem w rzece, którą te frisky psoty będą bardzo szczęśliwe.

5-miesięczna pompa estońska szczeniaka

Estońskie psy mieszkające w mieszkaniu w mieście wymagają długich spacerów. Z przyjemnością pójdzie z właścicielem wędrówek, będzie jego towarzyszem na cyklose lub poranne jogging. Nawiasem mówiąc, pomimo faktu, że psy te są bardzo mobilne, nie są skłonne do biegania bez zmęczenia, skakania, a nie dając spokoju innym.

Chodzenie zwierzaka powinno być co najmniej dwa razy dziennie i najlepiej musisz zrobić cztery razy: wcześnie rano, po południu, wieczorem i przed snem. W sumie psa jest pożądane, aby przezwyciężyć 4-5 km dziennie, podczas gdy musisz dać mu możliwość poruszania się w różnych prędkościach. PSA Mieszkając w mieście, musisz biegać przynajmniej raz dziennie bez smyczy, aby mógł wylać nadmiar energii. Jednak w pobliżu dróg i jezdni estońskie psy z smyczy są niebezpieczne: jeśli są zainteresowani śladem dowolnego zwierzęcia, napędzane przez instynkt, mogą przestać zwracać uwagę na to, co się dzieje, ryzykując, że dostanie się pod kołami pod kółkami samochód.

Estoński posłaniec nie jest zbyt opóźniony w żywności, ale właściciele nie powinni używać tej jakości. Należy pamiętać, że jego odżywianie powinno być bardziej satysfakcjonujące i kalorie niż jedzenie, znane psom, które nie są związane z rasami polowań. Pet jest odpowiedni jako naturalna pasza i sucha. Dorosły pies powinien być karmiony dwa razy dziennie - rano i wieczorem. Pożądane jest, aby jedzenie było lekko rozgrzane. Kurczak i duża wołowina, kości wieprzowe, nie są w ogóle nie oferują, ale potrzebuje surowego mięsa o niskiej zawartości tłuszczu. Traktuj Zwierzęta Surowe Ryby, Dobra opcja - Fib. Nie zapominaj o warzywach, te produkty witaminowe są po prostu konieczne w diecie zwierzęcia. Szczególnie przydatne dla marchewki dla zwierząt, które można wyciągnąć na trawę i połączyć z mięsem mielonym. Raz w tygodniu możesz wejść do nieco surowego lub gotowanego ziemniaka w menu. Z preferowanej grupy, pereł, płatki owsiane. Proso może być tylko czasami.

Przydatne dla zwierząt i produktów mlecznych o niskiej lub średniej zawartości tłuszczu. Uważaj, aby w misce dla psów zawsze była woda, szczególnie w dusznym.

Zdrowie i choroby estońskie psy

Hound Estoński odnosi się do kategorii psów, które mają silny układ odpornościowy i rzadko są podatne na choroby. Żyją do 10-14 lat. Wśród najczęstszych chorób, które są charakterystyczne dla tej rasy, zapalenie stawów, przemieszczenia, wiązki, które powstają z powodu wysiłku fizycznego doświadczonego podczas polowania, a także zapalenie ucha - procesy zapalne w uszach, często rozwijające psy z wiszącymi uszami.

Poważne niebezpieczeństwo dla estońskich paundów biegających w lesie, szczypce niosące piroplazmozę. Po polowaniu, właściciel musi sprawdzić i poczuć zwierzę, a na pierwszych oznakach, jakich psów (smutek, odmowa żywności, pojawienie się pragnienia, bladego śluzu) natychmiast skontaktować się z kliniką weterynaryjną.

Jak wybrać szczeniaka

Estoński posłaniec nie jest zbyt popularny w Federacji Rosyjskiej Rasy. Te psy nie są zbyt rozpoznawalne, więc pozbawione skrupułów sprzedawcy często sprzedają szczenięta nieznanych skał, pod nazwą estońskiego ryżu. Często kołki, kupione "z rąk" na rynku ptaków, nawet zdalnie nie przypominają tej rasy z ich zewnętrzną.

Szczeniak powinien zostać wysłany do przedszkola, gdzie musisz dokładnie przeczytać jego rodowód. Jeśli zamierzasz wyrosnąć z dziecka prawdziwego myśliwych, upewnij się, że jego rodzice nie byli spokojnymi mieszkańcami mieszkań, a łowcy materialni - właściciele dyplomów uzyskanych po przejściu testów terenowych. U szczeniaka, którego rodzice nie prowadzą żadnych zająca, niewiele się rozwinięły.

Wybór dziecka, sprawdź, zwracając uwagę na fakt, że nie powinien być nieograniczony albo buldożesz, który manifestuje się, że niższa szczęka jest dłuższa niż szczyt. Twoje wybrane oczy powinny być tak ciemne, jak to możliwe. Peschik powinien być aktywny, wyglądać jak prawdziwa, wzmacniająca - potężne, gałki, tołstolep.

Dowiedz się o wieku słynnego zwierzęcia. Jeśli jest mniej niż półtora roku lub więcej niż dziewięć.

Istnieje również możliwość zakupu szczeniaka Estońskim Hound od profesjonalnego łowca, który dziczył swój psa wiedzy i jest gotowy dzielić się jej potomstwem. Pamiętaj jednak, że prawdopodobnie zostawił najlepszego spadkobiercę swojej suki.

Zdjęcie Szczenięta Estońskich Ogach

Ile wynosi wyścig estoński

Jeśli nabywasz jazda estońskiego jako zwierzaka i nie będziesz w pełni wykorzystać swoje cechy myśliwskie, możesz odpowiedzieć na reklamy w Internecie i kupić psa za 5000 rubli. Jednak popyt ze strony sprzedawcy, aby dać ci możliwość dowiedzenia się, jak wygląda szczeniak matki. Zwróć również uwagę, że szczepienie zwierząt w tym przypadku najprawdopodobniej będziesz musiał zrobić samodzielnie.

Szczeniak estońskiego ryżu z pokoju dziecinnego, którego rodzice byli sławnymi łowcami, kosztuje do 30 000 rubli.