Zwierząt barsuk

Badger jest jednym z przedstawicieli rodziny Kunih. Jest największym przedstawicielem swojej rodziny. Waga borsuka w okresie letnim wynosi 20-24 kg, przed zimową hibernacją, jego waga może wzrosnąć do 34 kg. Długość borsuka osiąga 90 cm. Ciało mocne, w kształcie klina. Tłuszcz z wełny Badgera i długie ma dodatkowe podkład. Głowa zaokrąglonego kształtu ze spiczastym lufą na końcu i krótkim, niemal niezauważalnym szyją. Uszy są małe, na końcu zaokrąglone. Kończyny są krótkie i masywne z długimi pazurami palcami, które są świetne do kopania ziemi. Badger ma również ogon, jego długość 20-24 centymetrów. Kolorowy kolor ciała z przepełnieniem srebra. Twarz borsuka jest biała z dwoma czarnymi paskami przechodzącymi przez linię oczu od nosa do uszu. Białe porady uszu.

Najbardziej rozwiniętym uczuciem borsuka jest zapach i ucha. Zobacz Badgers Zły zarówno daleko, jak i blisko.

Styl życia

Rodziny na żywo lub jeden. Wszystko zależy od gęstości populacji. Jeśli populacja w jednym miejscu jest bardzo duża, Badgers mieszkają w małych grupach rodzinnych. Takie grupy mają główną Norę, głowę rodziny (głównie najstarszą grupę męską) i dominującą kobietę. Całkowita powierzchnia witryny rodzinnej może wynosić od 35 do 400 hektarów.

Na granicach miast Barsuki opuszcza ślady z charakterystycznym zapachem piżma, który jest taki sam dla wszystkich członków rodziny. Z tym zapachem Barsuki tej rodziny rozpoznaje się nawzajem. Ponieważ granice nieznajomych pozostawiają odchody.

W warunkach, gdy gęstość zaludnienia jest niska, Borsuki prowadzą pojedynczy styl życia bez określania głównej dziury.

Gdzie mieszka Barsuk?

Badger żyje prawie w całej Europie, z wyjątkiem Finlandii i północnej części Półwyspu Skandynawii. Oprócz Europy w Azji (azjatycka borsier) znajduje się kolejna różnorodność borsuka (azjatycka). Wyróżnia się również inny typ, który jest również powszechny w Ameryce Północnej - Amerykański Badger.

Chociaż siedlisko Badgera jest dość szerokie, spotkać go w lesie, jest wielkie szczęście. Wynika to z faktu, że borsuk prowadzi w nocnym stylu życia, jest to bardzo ostrożne zwierzę, które stara się unikać jakiegokolwiek niebezpieczeństwa, ukrywającego się w swojej Norze.

W lasach Barsuk woli osiedlić się w miejscach, w których rośnie dużo trawy i krzewów. Do budowy swoich domów wykorzystuje miejsca o najwygodniejszej ziemi do kopania otworów (krawędzi, stoków i belek).

Co karmi borsuka?

Badger Animal Omnivorous. Jego dieta zależy od pora roku. Polujesz w nocy. Lato zjada głównie gryzonie, jaszczurki, żaby, owady i ich larwy, wodorki, ślimaki, mięczaki, małe ptaki, jajka. Również o tej porze roku je jagody, trawę, grzyby, orzechy, owoce, żarówki roślinne. Jesienią jest często karmiony pola rolnicze, wynikające z siewu, roślin strączkowych, kukurydzy i innych uprawnych roślin.

Badania BarCuke na Ukrainie wykazały, że jego dieta składa się z ponad 49 gatunków roślin i 54 gatunków zwierząt. Ale w niektórych krajach, na przykład Anglia, głównym pokarmem dla borsuka są dżdżownice, inne rodzaje pasz są wtórne.

Residence Barsuka

Żyją borsuki w Norah, którzy kopią się. Nora Barcuka składa się z kilku długich tuneli, wlotów i kamer gniazd. Czasami długość tuneli w jednym otworze osiąga 5-10 metrów, a liczba ruchów w mieszkaniu z maksymalnie 50 otworami. Kamery gniazdowe z reguły w Borsukach 2 lub 3. Ostrożnie monitoruje każdą kamerę, ciągle zmieniając ściółkę. Barcukes są zadowoleni ze swoich kamer gniazdowych, aby nie ma deszczówki.

Większość życia badgerów spędza w swoim domu.

Jako zimowy borsuk?

Prawie przez całe lato i pół jesiennego borsuka przygotowują się do zimowej hibernacji, gromadząc się w tym okresie dodatkowy tłuszcz, aby przetrwać zimę. To jedyny przedstawiciel jego rodziny, który śpi zimą. Reszta Kuni jest aktywna przez cały rok.

Wraz z listopada na początku grudnia Badger wpada w hibernację. W niektórych kolejnych regionach północnych śpi już w połowie października lub na początku listopada.

Czasami zimowymi borsukami mogą się obudzić i opuścić dziury. Zdarza się najczęściej w okresach zimowej rozmrażania.

W krajach o cieplejszym klimacie borsuki nie śpią zimą, tam prowadzą aktywny styl życia przez cały rok.

Reprodukcja Barsuka

Małżeństwo zwykłego borsuka trwa od lutego do września. Zapłodnione kobiety przynoszą potomstwo tylko na przyszły rok po kryciu. Ciąża może trwać od 270 do 450 dni, wszystko zależy od tego, kiedy nastąpiło krycie. Kobiety przynoszą potomstwo w południowej części Europy pod koniec grudnia na początku kwietnia, w części północnej w marcu-kwiecień.

Zwykle w jednym potrawie jest 2-3 dzieci. Maksymalna liczba dzieci, które kobieta może przynieść - 6. Badgers rodzą się w świetle głuchego i ślepego. Zaczynają słyszeć za miesiąc i otwierają oczy tylko w pięciu wieku.

W przypadku noworodków pierwszy rok życia jest jednym z najbardziej niebezpiecznych i ciężkich, w tym czasie BarSchat jest najbardziej narażony.

Badanie wydobywcze dla dzieci w wieku 3-3,5 miesięcy. Wraz z przejściem do niezależnych posiłków, Bursucat szybko przybiera na wadze, a już jesień wielkością dogania rodziców.

Codzienność życia Barsuka Na wolności średnio 5-6 lat. Długie lwaty to osoby, które żyły do ​​10-12 lat. W niewoli borsuki mogą żyć dłużej. Najstarszy borsuk długowieczny żył 16 lat.

Barsuk i człowiek

Badger nie ma bezpośredniego zagrożenia dla człowieka. Ale jednocześnie przenosi niebezpieczną chorobę - wściekliznę. Wcześniej wierzył, że Badger przenosi również gruźlicę bydła, ale ostatnie badania potwierdziły, że Badger nie jest gruźlicą bydlęcą.

Ze względu na fakt, że Badger może tolerować te choroby, nadal aktywnie je niszczy. Aby nie polować na badgers, w Europie, spędzają szczepienie in vivo. Oprócz zniszczenia borsuka jako nośnika choroby, polowanie na nią jest prowadzone w Rosji i Ukrainie w celu użycia jego tłuszczu w medycynie alternatywnej.

Oprócz bieżących przyczyn eksterminacji, borsuk zostanie zniszczony jako szkodniki upraw. Chociaż przynosi korzyści osobie znacznie bardziej niż krzywda. W swojej diecie duża liczba szkodników rolnictwa.

W wyniku tak masowej eksterminacji borsuk był zagrożony i został wymieniony w Czerwonej Księdze Międzynarodowej Związku Ochrony Natury.