Meles meles)

Borsuk

Całe terytorium Białorusi

Przebiegła rodzina (Mustelidae).

Kilka rodzajów jest dystrybuowane nierównomiernie. Nie ma nieobecności w Polusie. Wymienione w Czerwonej Księdze Republiki Białorusi. Zbadane borsuki z regionu minsk należą do podgatunków m. M. Meles.

Badger jest największym przedstawicielem rodziny Kunih na Białorusi. Masa ciała dorosłych mężczyzn wynosi od 6 do 22 kg, dorosłe kobiety od 5 do 20 kg. Tak duże rozproszenie wiąże się z sezonową zmianą masy ciała, ponieważ Badger żyje silnie jesienią. Na początku zimowania badgery są silnie tłuszczowe, masa tylko tłuszczu podskórnego wynosi 20-35% masy ciała. Latem masa dorosłych nie przekracza szczególnie 12 kg, a średnio 8-10 kg. Długość ciała dorosłych mężczyzn wynosi 55–90 cm (średnio 72-75 cm), dorosłe samice do 80 cm (średnio 65-70 cm). Długość ogona 12-19cm-stóp 9-13 cm-ucho 5-7 cm.

Uszy są bardzo małe, zaokrąglone, o średnicy około 3 cm. Małe oczy. Kształt ciała prawie klinowy w kształcie. Torso jest masywny, szeroki w tyle i zwężający się do głowy. Wąski pysk, wydłużony, Macaorotkaya. Nogi są krótkie, mocne, a przód jest nieco większy niż tył. Łapy z długimi tępymi pazurami, idealnie przystosowane do ruiny. Podczas spaceru, jak niedźwiedź, nadchodzi na całość.

Pokrywa włosów w różnych częściach ciała to stosunkowo Henelen. Z tyłu i boków składa się z wysokiego, gruboziarnistego, ale rzadkiego aiste i rzadkiego miękkiego zaciągnięcia. Długość isgery na środku pleców wynosi 70-80 cm. Brzuch pokryty krótkimi i rzadkimi włosami, a w PAHES jest tak rzadko, co jest dobrze zauważalne. Na głowie włosów krótkich, wystarczająco grubych i dobrych. Ogon jest pokryty głównie długimi włosami.

Kolorystyka jest raczej motley: gardło, dno szyi, dolna część policzków, podstawa uszu, klatka piersiowa i nogi są czarne, brzuch jest również czarny, ale z brązowawym odcieniem. Topy białawe uszy. Ogólny ton koloru tylnej części Ibobs jest srebrny i uformowany przez kolor oceanu, pod którym widoczny jest żółtawo-biały. Ogon nadal pokoloruje tył. Po bokach głowy przechodzą przez dwa czarne szerokie paski. Są one w dość wąskim pasie przed oczami i, rozszerzając, przechodzą przez oczy, biało-szare uszy do tyłu głowy, gdzie stopniowo scalają z szaro-kolorowymi obrotami. Naga, masywna końcówka nosedo w czerni. Taka kolorystyka głowy Badgers jest wygodna do orientacji w grupie (rodzinie) znalezieniu w norach.

Zimowe futro z długim, gruboziarnistym i miękkim, dobrze rozwiniętym podquasami. Letnie futro jest zauważalnie mniej i krótsze niż zima, szczególnie na dolnej stronie ciała, gdzie włosy stają się tak rzadkie, że nie zamyka skóry. Dzik i lekko czerwonawe odcienie pojawiają się po bokach i z tyłu, ze względu na gwałtowny wzrost lekkich części OE i ogólnej przerzedzania podstronnego.

Zęby 36 lub 34 zęby zamiast 38 charakterystyczne dla borsuków w ogóle.

Linky raz w roku, zaczyna się w maju. Pełna "dojrzałość" futro zimowe osiąga tylko wrzesień-październik.

Nierówne rozprzestrzenianie się borsuk na terytorium Republiki zależy głównie od stopnia leśnego regionu lub z głębokości wód podziemnych. Z rosnącym zainteresowaniem liczba badgerów wzrasta. Barsuk unika również miejsc z wysokim poziomem wód gruntowych jako nieodpowiednich do kopania otworów. Ten ostatni należy wyjaśnić niewielką ilością lotnictwa w regionie Gomel, zwłaszcza w jego zachodniej części.

Pod Białorusi Badger - Forest Animal. Jednak w przypadku lasu nie jest ono ściśle związane z lasem dla niego tylko dobrym schronieniem. Wyjaśnia to fakt, że borsuk znajduje się w filmach z plantacji leśnych, choć tylko oni odpowiadali mu takim. Badger zawsze preferuje suchość gleby, łatwo rowkowana i z głębokim poziomem wód podziemnych. Przeciwnie, gleby surowego i mokrego unika, a jeśli czasami się uspokoi, jest on wyłącznie w najbardziej wysublimowanych obszarach. Często osiada w małych glinie, na krawędziach, w pakowanych wąwozach i altanie ludzkich osad, ale miejsca te są zawsze znajdujące się w pobliżu wody. W lesie Badgista preferuje obszary liściaste i mieszane lasów, nie unikają czystej jodły i plantacji sosnowych.

Prowadzący półwarstwowy styl życia, borsuk wśród drapieżników usłyszy doskonałą koparkę. Nora służy wielu pokoleniom, często dziesięcioleci. Residence Barsuka - "Horish" - zwykle ma od 2 do 3 do 20 kolejnych otworów zewnętrznych, ale często zwierzęta używają tylko małej części z nich do wejścia i wychodzenia. Zwykle otwór ma kształt półkolisty lub łukowy, wysokość 20-30 cm, szerokość u podstawy35-50 cm. Niedaleko za otworem, otwór w otworze spada i tworząc kolano (lub kilka kolan), otacza go na bok. Złożone labirynty kopią w lochach.

Głębokość obciążenia otworu jest całkowicie ze względu na glebę. W glebach stałych lub o wysokim poziomie wód gruntowych są pecha z powierzchni, a przeciwnie, w lampowych glebach i poziomie proszku otwory wód gruntowych są zawsze głębokie.

Najczęściej na głębokości 2-3 m, a następnie jedna lub więcej komnamiki gniazdowania jest bardziej zlokalizowane - dość obszerne pokoje, w których borsadgery odpoczywają i wydają około sześciu miesięcy w zimowej hibernacji. Ten kamer jest często nazywany "Kotl". Na zimę sypialnie podczas upadku liścia są starannie wyłożone suchymi liśćmi, trawą, mchem. Barcuck zawiera podziemne mieszkanie w doskonałej czystości. Dwa razy w Tyoda - wiosną i jesienią - zwierzęta są naprawiane i czyszczące swoje domy. Z Logova zawsze pozostawia wiele reprelatorów: niektóre z nich służą do wentylacji, a inni jako zapasowe wyjścia. W starych krewnych lub zanurzonych "toalety" są ułożone z dala od otworów mieszkalnych, które aż do napełniania. Od głównego udaru (służące do codziennego użytku) krewni wyróżniają się kilkoma smalipem i brakiem szlaku, dla którego bestia chodzi do karmienia lub na wodzie. W starych osadach otworów rekordy i kamery mieszkalne są często ułożone na dwa lub trzy piętra. Takie osady to kolorowe kolonie lub miasta. W parium obszarze Nora, używany przez Barsukom, ponad 15 lat z rzędu miał jedenaście gniazd i zajmował około 0,1 hektarów. Ale są przypadki, gdy takie podziemne miasta zajmowały powierzchnię około 1 km². Wiek poszczególnych dużych miast w Barthum Colonial można obliczyć o kilkaset lat. Na przykład, y d. Rozhno w rezerwie Berezinsky, znając osadę Borsuków, istnieje od lat 30. XX wieku. W takich starych miastach nie można mieszkać, jak zwykle, ale kilka rodzin. W Belovezhskaya mieszkańcy są zdominowani przez obudowę o średnim obszarze 300 m (56%) i liczbą wejść od 3 do 10 (80%). Istnieje również starsze, zajmujące terytorium około 800 m (18%) i liczby od 11 do 22.

Terytorialni konkurenci borsuka to lisy i pies racker, często okupujący puste lub nawet otwory mieszkalne.

Zwykle dzieje się tak w okresie, w którym właścicielka jest w stanie snu zimowego. Wyznacza lis lub pies szopa zajmujący zajęcie i użyj ich do usuwania.

Częściej borsuk nie toleruje takich sąsiadów i budząc się, jest wypełniony podziemnym skoczkiem, a nawet po prostu je wyrzuca. PRAWDA, przypadki odnotowują się, gdy zapadamy barsuchart i bezpiecznie poświęcone w okolicy. Wszystko zależy od natury miasta. Zima w barkarycznych odznak i ropuchach, nie wspominając o różnych stawonogach.

Badger prowadzi osiedlający się styl życia. Mając dobrze utrzymane mieszkania, nie pozostawia go daleko i nie odpoczywa tam, gdzie jest to konieczne, jak wilk lub lis. Wśród drapieżników jest największy dom. Nawet na czas nocnych wędrówek na polowaniu Badger bada stosunkowo mały obszar lasu i wybrzeża w promieniu do 2-3 km. Dzięki etapowi rekreacyjnemu omija każdy róg swoich posiadłości, tylko to jest do przełomu na kłusie, a nawet rzadziej - w raczej niezręcznym, ale dość szybkim galopem, który nawet łatwiej ułatwia utrzymanie głowy niski nad ziemią i klinem (jeśli spojrzysz na górę).Bariery wodne Barsuk łatwo pokonuje. Życie w Nore nauczało Barsuk, jak poruszać się nie tak źle - chwalenie, a także wspinać się po wąskich pionowych rozszczepieniach, odpoczywając w tchalcu i ciele.

Codzienny tryb tej bestii jest dość ściśle rozwiedziony: w jasnym czasie badger zwykle odpoczywa w dziurze, a przy wystąpieniu zmierzchu idzie do podajnika. Jest pokazywany z dziury z wielką ostrożnością, przez cały czas inspekcja i wąchanie powietrza. Upewniając się na bezpieczeństwo, natychmiast trafi do rybołówstwa, szybko ukrywając się w ciemności. Całą noc w poszukiwaniu żywności Barsuk spędza w ruchu, wraca do Noura o wschodzie słońca i rzadziej w ciągu dnia.

Z biegów Badgera odznaka najlepiej rozwinąć się i słyszeć. Podobnie jak wiele zwierząt leśnych, Badger ma słabą wizję, ale z bliska widzi idealnie, chociaż odróżnia tylko dwa kolory- czarno-białe.

Chociaż borsuk należy do oddziału oddziału, z jego natury, z pełną prawą, można przypisać zwierzętom wszystkożernym, jak niedźwiedź brązowy. Skład jedzenia Barcuke jest bardzo zróżnicowany i jest zasadniczo skierowany w zależności od warunków siedlisk, ale zasadniczo zjada wszystko, co znajdzie. Badger jest nie tyle łowcą drapieżników, co sumiennego kolekcjonera. Od zwierząt kręgowych, je tajemnicze gryzonie w nieporęcznych, niektórych owadach (mole), żabach, żmijach i tajskich, nie łamie jaj muru i pisklęta gniazdowania na ziemi. Większość diety z komponentów spostrzeżeń, larwy i poczwach wielu rodzajów owadów, w tym larwy z maja i czerwiec chodzą, niszczy gniazda OS i trzmieli, zjada Męczków. Badger chętnie je szarańczą i niedźwiedzia.Pomimo wrodzonej czystości i schludności barsuka, upadł wielkiego kochanka, a on je nawet poważnie rozłożone zwierzęta.

Bardzo zróżnicowane i warzywne artykuły spożywcze: jagody, grzyby, orzechy, żołędzie, zieleń i korzenie niektórych roślin, owoców dzikich jabłoni, gruszek, śliwek itp.

Badger jest bardzo żarłym zwierzęciem, który jest związany z potrzebą gromadzenia tłuszczu na zimowy okres hibernacji. Zużywa największą ilość żywności pod koniec lata i jesienią, aż do lokalizacji. Badger śniadaniowy Niezwykle, późna jesień - to prawdziwa torba z tłuszrem, która jest nie tylko zapasem dla bestii, ale także ochroną przed zimnem.

Reprodukcja Badger nie wystarczy. Bumbers należą do monogamu. Dojrzałość płciowa u kobiet pojawia się na drugim i u mężczyzn w trzecim roku życia. Pary są utworzone w upadku, ale krycia i nawożenie występują w różnych czasach, w związku z którym czas trwania ciąży, który ma długi etap utajony, zmiany. Informacje o czasie przepływu i parowania barsukne ryzyka i często istnieją sprzeczne dane. Serzhanin (1961) wskazał na krycia w lipcu - sierpień. Jednak obecnie uważa się, że parowanie badgerów przebiega do wielu dni po dostawie. Dodatkowe Gon spada w czerwcu-lipiec, a jesienią (październik-listopad) tylko gry kochają, zwane "fałszywym" gon. Zatem w zależności od czasu krycia ciąża trwa od 271 do 376 dni i według niektórych źródeł i do 450 dni. Wcześniej uważano, że ciąża trwa 30-32 tygodni (Szerzhanin, 1961).

Rozmnażanie borsuków i liczba szczeniąt w ściółce zależy również od określonego roku. Tak więc na modelu badanego obszaru w mieście Gorodoksky District (Vitebsk Region.) W maju 2009 r. z 8 par 4 IMalipotomation (50%), aw maju 2010. Potomstwo miało tylko jedną parę (12,5%).

Barschata w ilościach od 2 do 6, najczęściej 4, urodzonych pod koniec lutego - na początku marca, ale znane przypadki narodzin młodego w kwietniu. Urodziły się bez wełny, bezradni, małe (75-85 g), ślepy i widzenia tylko w wieku. Karmić mleko matki i często ssać, mniej więcej co 10-15 minut. Rosnąca seria jest dość powolna. Początek Iznorzy w maju-czerwie. W przeciwieństwie do Lisate i Wipe, są daleko od dziury daleko, ale trzymaj ją z zewnętrznym. Uważa się, że barschaty pozostają z matką do jesieni, a potem rozbieżność i rozbieżność gołębi. Serzhanin (1961) wskazał, że pierwszy jesienny Barschat był oddzielony tylko od matki, a częściej z nią. Kontrowersyjny jest kwestia udziału mężczyzny w wychowaniu młodych.

Pod koniec lata Barsuk zaczyna naprawiać Nerur, aby naprawić, przygotować go na zimę. Wraz z nadejściem jesiennego chłodzenia borsuk wychodzi z dziury wieczorami znacznie później i nieregularnie, czasem przez kilka dni, a w połowie listopada śpiące. Zanim istniał zły bar, dobrze się obracał, został przedstawiony pod skórą wielki zapas Zhuira, ponieważ istnieje. Podczas hibernacji traci 50-60% wagi jesieni.

Śpi lekko borsuka zimą, czasami budzi się i w czyste słoneczne dni nawet wychodzi z dziury. W końcu budzi się i regularnie zaczyna wydostać się z dziury w marcu, gdy pojawiają się wyraźne i znaczące progestaliny. Czasami nagle nadchodzące wiosenne mrozy sprawiają, że nie pojawia się z dziury przez kilka dni.

Po zimowym sodzie borsuk oszczędza trochę czasu zimowego futro. Jego zmiana w lecie występuje powoli, zaczyna się około kwietnia lub na początku maja, a kończy w kierunku Endowavong. Najpierw Heshes Subpusion, a następnie Ost. Najbardziej intensywnie wypada w Mae i Ost w czerwcu - lipiec. OST wypada z ogólnym przerzedzeniem, a po nim nastąpi zmiana ifomic na poszczególnych częściach ciała. Pierwszy, który stopi ogon, biodra i tył do tyłu, a następnie przód ciała, a drugi to dno ciała. Jednocześnie z opadem alarmu. W połowie -November, linia włosów dociera do całkowitej dojrzałości.

Wrogowie, z wyjątkiem wilka, rysia i bezpańskich psów, borsuk ma praktycznie nie. Przypadki śmierci są rzadkie. Konkurenci w odniesieniu do siedlisk to lisy i pies szopujący, ale sprzeciwił się ich sukcesie.

Śmiertelność w Badgers na północy Białorusi w przytłaczającej liczbie przypadków wystąpiła w czasie zimnego (95%) i tylko jeden przypadek (5%) jest zarejestrowany w ciepłym sezonie.

W latach dziewięćdziesiątych. Największa gęstość badgera obserwowano w Vitebsk (0,67) i Grodno (0,63) Regiony, prawie 3 razy niższe w Mińsku (0,23), w pozostałej części obszarów 0,01-0.02 osób / 1000 hektarów lasów. Na terenie modelu w dzielnicy Gorodok (region witebsk.) w 2009. Badgers wykryto 0,23 osób / 1000 hektarów.

Od 1981 r. Widok został wprowadzony w Czerwonej Księdze Białorusi. W 2002. W gospodarstwach myśliwskich z Białorusi żyli 1592 głów. Ponadto kolejne 313 osoby żyją na terytoriach parków narodowych i rekrutów. Liczba gałęzi żyjących w terenie polowania na rok 2013. stanowiło 1650 osób, ale później zaczęło się spadać - w latach 2014–1416, a następnie gwałtowny spadek do 728 °. B2015. W 2016 r. Było to 695, w 2017 r. - 681, w 2018 r. - 650, aw 2019 r. (Od 1 stycznia 2020.) Osiągnął rekordową niską cyfrę do 626 osób.

Gołębie dociera do kobiet w wieku 2 lat, mężczyźni - po 3 latach.

Badger Oczekiwana długość życia 12-15 lat. Jednak badania na północy Białorusi wykazały niższe wartości. Średnia długość życia dorosłych osób (w wieku powyżej 2 lat) wynosiła 5,3 roku, maksymalnie - ponad 7 lat. Jednocześnie do 1 roku - 37,5%, od 1 do 2 - 6,3%, od 2 do 3 - 3,1%, od 3 do 4 - 9,4%, od 4 do 5 - 12,5%, od 5 do 6 - 9,4%, od 6 do 7 - 12,5%i starszych niż 7 lat - 9,4%.