Protestowa świnia: historia wyglądu, charakterystyka, ochrona

Królestwo Danii - kraj nietrivialny. Tutaj szanują tradycje monarchii i przestrzegają postępowych poglądów na życie i relacje. Duńczycy okazują się ludźmi kochającymi pokój, ale nawet oni są w stanie zaprotestować świnię.

Historia wyglądu duńskiej świnki protestacyjnej

15 czerwca 1219 Król Waldemar II przygotowywał się do uderzenia pogan - Estam. Dla ofensywy czekał na pewien znak, który przewiduje jego zwycięstwo. Pewnego wieczoru, na czerwonym niebie, Valdemar II zobaczył postać przypominającą biały krzyż.

Po przyjęciu tego na pojawienie się znaku, zebrał wojowników i miał decydującą bitwę, która przyniosła zwycięstwo królowi. Od momentu białego krzyża na czerwonym tle (Dannebrog) stał się flagą państwową Danii.

W 1864 r. Dania podpisała traktat pokojowy, w którym Schleswig, Lauenburg i Holstein wyprowadził ziemie Prus i Austrii. Duńczycy mieszkający na tym terytorium nie zostali uzgodnieni z decyzją i nie połączyli się z takim stanem spraw. Podkreślili flagi Danii w swoich domach, dla których byli narażeni na duże grzywny.

700 lat po wydarzeniu z 1219 r. Mieszkańcy nie mogli przeciwstawić się władzy, ale postanowili udzielić dowcipnej odpowiedzi - przynieśli nową rasę świń i nadali jej imię - protest przeznaczenia.

Świnie na kolorze przypominają flagę narodową, a władze lokalne nie znaleźli logicznego sposobu zatrzymania demonstracji zwierząt. Wprowadzenie zakazu hodowli świni lub całkowitego zaprzestania hodowli świń może prowadzić do lokalnych strajków i zmniejszenia zaufania w potędze niemieckiej.

Aby przyjść i przejąć świnie, rząd nie miał odpowiedniej podstawy prawnej.

Świnia protestacyjna: cechy i populacja

Część dorosła rośnie do 92 cm wysokości, jego waga wynosi około 350 kg. Został wycofany z trzech rodzajów świń: czarno-biały Golsteinskaya, Yutlandia i Angielski Tamworth. W 1954 roku została po raz pierwszy uznana za rasę.

Zwierzę ma dwie charakterystyczne cechy:

• Kolor ciała - czerwony;
• Szerokie pasmo białego koloru wyróżnia się w części szkapleżnej, która dociera do linii kopyta.

Protestująca świnia odziedziczyła dobrą wytrzymałość, opór stresu i rozwinięty instynkt matki. W przeciwieństwie do innych rodzajów świń, protest opiekuje się dzieckiem przez około 12 tygodni. Ponadto są wystarczająco inteligentni i sami mogą wrócić do świnki po wypasaniu na polach.

W stadzie jest ścisła hierarchia. Świnia protestacyjna wchodzi kontakt z ludźmi i innymi spokojnymi zwierzętami. W ciepłym sezonie pasza na polach, przy wystąpieniu zimna, woli ziemniaków, spodni, jęczmienia.

Po wojnie liczba świń znacznie się zmniejszyła, z czasem populacja praktycznie zniknęła. W 1968 r. Nastąpiły ostatnie urodziny, po którym gatunek uznano za wymarły. Nowe narodziny odnotowano dopiero w 1984 roku. Od momentu, gdy kubki i społeczności zaczęły się organizować, w których są zaangażowani w hodowlę i zachowanie skały.

Głównym powodem do cięcia rasy jest powolny wzrost świń. Jakość mięsa otrzymała najwyższą kategorię, ale w celu zasilania tłuszczu trwa dużo czasu.

Bezpieczeństwo

W 1996 r. Wydawała się społeczność, że wydaje pozwolenie na rozwój i hodowanie rasy - förderverein rotbuntes husumer schwein e.V.

W tej chwili rasa jest uprawiana w ogrodach zoologicznych w Berlinie, Hanoweru, Kile i Geselkirhen. Na ich terytorium zasoby genetyczne rasy są zachowane, a procesy reprodukcyjne są wznawiane. Ogólnie rzecz biorąc, nagrany około 140 osób dorosłych. Earth Schleswig-Holstein zachęca i pomaga właścicielom w zawieraniu rasy.