Tatriped tinurus (panurus biarmicus)

Sinica Vosusaya

Rejestracja od 2000 roku.:

Region brzeski. - Berezovsky, Brześć, Gantsevichsky, Drogichinsky, Zhabinkovsky, Ivanovsky, Ivatsevsky, Kamenietsky, Maloritsky, Pinsky District

Region Vitebsk. - Dystrykt Braslavsky

Region Gomel. - Kalinkovichsky District, Pgres (bez wyjaśnienia dzielnicy)

Cycki muzyczne rodzinne - Panuridae.

Rodem często panurus należy do rodziny Paradoksornitidae (gęste rolety), wcześniej do Paridae (niebieski), Aegithalidae (miejsca długoterminowe), Timaliidae (Timeliyevy), a teraz nawet (na faunaeuropaea)-do Sylviidae (slavkovaya).

Na Białorusi - P. B. Russicus (podgatunki białorusowskich ptaków jest po raz pierwszy w 2 egzemplarzach zebranych w dzielnicy Bresty w regionie Brest.).

Rzadki gniazdujący Widok zimowy. Białoruś jest szeroko rozpowszechniona lokalnie w częściach południowych, zachodnich i centralnych. Po raz pierwszy sandynowany niebieski został odkryty na terytorium Białorusi jednej osoby 12.07.1905. Blisko. Pinsk (region Brest). Do 1989 r. Znalezienie pozostało jedyne, a następnie rejestracja tego gatunku zaczęła śledzić jeden po drugim, w tym 15.07.1993. Na rychoz „volma” w minsku. Znaleziono pierwsze gniazdo z pisklętami. Później (w latach 1997-1999.) Gnieźdzenie zostało udowodnione 6 razy w przypadku wielu zbiorników regionu Brześć i Gomel. (Dzielnica Berezovsky, Zhitkovichi). Oczywiście w latach 1980-90. Było rozstrzygnięcie tego rodzaju południowej połowy Białorusi, co jest dość zgodne z ogólnym obrazem ekspansji obszaru gniazdowania wąsanego cytora w Europie Wschodniej. W 2000 roku.Gniazdowanie zostało zarejestrowane w wielu regionie R-New Brest. (na przykład., Brest, Drogichinsky). Jednak nowe znaleziska 25.03.2006 Pary muzyki Sinitsa w dzielnicy Braslavsky w regionie Vitebsku., A potem są 2 młode osoby 06.06.2006, pozwól ci założyć gniazdowanie i na północy Białorusi. Jednocześnie nie ma bezpośrednich dowodów (wykrywanie samego gniazda). Należy zauważyć, że Dneneveal, choć rzadko, zaczęli być celebrowane w północnej części Białorusi.

Mały ptak (mniej wróbla) z długim krokiem, zauważalnie lepszą długością ciała. Główną kolorystyką jest czerwonawo-ocher, z czarno-białymi obszarami na skrzydłach. W męskiej Verkholovie, popiołu, po bokach dziobu na szyję, wiązki czarnych piór są zstąpione - „wąsy”. Plecy pióra i kruszczące skrzydła ciemnobrązowy z białymi szczytami, latać i kierownicą brązową. Biały dolne, boca z różową skałą. Spółka zależna jest czarna. Kolorowanka kobiety jest bardziej blade, nie ma "kapeluszy" "kapeluszy" na głowie, ale może mieć ciemne ślady na głowie i plecach. Upierzenie młodych ptaków, piaszczysty ton. Chociaż młodzi po wyjazdach z gniazda jest głównie oath-yellow, możesz już odróżnić samce na czarnym uzdrowisku, młode kobiety są szare. W lipcu-wrzesień młody zrobił strój dla dorosłych. Waga męska 12-23 g, kobiety 13-17 g. Długość ciała (oba płeć) 16-18,5 cm, skrzydło 5,7-6.6 cm, zakres 18-20 cm.

Głos. Pragnie mogą być dość zbieżne jako dzwonienie "Chvin, Chvin...„Lub” Danya, dzaee...„- Jakby ktoś ciągnął grzechotający sznurek, a także suchy„ TRP-TRP ”.Zamiast jej nie ma piosenek - seria tych samych krzyków.

Charakterystyczny mieszkańca trzcin i pocierania nad brzegami zbiorników odbywa się na Białorusi przede wszystkim na zarośniętych stawach tynków rybnych i brzegów małych rzek. W innych częściach obszernej powierzchni tytuł wskazuje preferencję wybrzeża dużych zbiorników wodnych, ale ogólnie ten sam stan jest taki sam - obszerne stref trzciny.

Zachowuje się dość potajemnie, ukrywając się w zaroślach trzcin i śmieci, z suchymi łodygami, których doskonale harmonizuje kolor głupiego ptaka.

Tytuły muzyczne dla korzystnych siedlisk tworzą gniazdowe kolonie składające się z kilkudziesięciu par. Gniazda mogą mieć od siebie kilka metrów.

Zaczyna gniazdować wcześnie, w kwietniu. Wśród łodygi trzciny i Rosa, gniazdo jest niskie od wody, próbując umieścić go gdzieś w guzkach, pod dżemem z łodyg Orlives.

Sama gniazdo jest budynkiem w postaci kuli, zwykle wydłużony wzdłuż osi pionowej, z górną lub przesuniętą nieco z boku wejściem. Materiał gniazdowy - suche liście fragmentów trzcinowych, rzadziej - inne rośliny, w t. C. wodorost. Wnętrze gniazda jest ściśle skręcone w postaci niemal prawej kuli miękkich wirusów trzcinowych i puchu Rosa, jest kilka piór.Średnica tacy 8-9 cm, zewnętrzna średnica gniazda 9-15, wysokość 14-25 cm. Obaj członkowie pary są zaangażowani w budowę.

W kremowym białym jajku Laying 5-8 (częściej niż 6-7), pokryte rzadkimi ciemnobrązowymi plamami, wiadrem, lokami. Średnie rozmiary jaj 18 x 14 mm (16-20 x 13-15 mm), waga około 1,7 g.

Okres gniazdowania w nieruchomości jest bardzo rozciągnięty. Gniazdo dwa razy w roku: pierwsza muracja w kwietniu, druga - w drugiej połowie maja - czerwiec. Rozpoczęcie muru, począwszy od ostatniego jaja, żeńskiej Isamez, często zastępując się, 15-16 dni (w innych miejscach obszaru, wskazany jest krótszy okres - 12-13 dni). Pisklęta są gołe, z czerwonawą skórą, jama doustna jest czerwona, język jest czarny z białymi „narożnikami” u podstawy- środek podniebienia jest również czarny, z czterema rzędami małych białych guzków, wałki na żółte wałki dziobowe żółte. Według naszych autorów na Białorusi Chicks opuszczają gniazdo w wieku 10-12 lat. W Ryabitseva, w Uralach, w Uralu i Syberii Zachodniej, okres ten jest nieco więcej - pisklęta są karmione w gnieździe w ciągu 14-18 dni.

W przypadku rujowania lub zalania gniazda pary znowu gniazda.

Po wydajności piskląt budują nowe gniazdo i wyhodowały kolejne potomstwo. Na południu obszaru ssanego szczepionego są dane o trzech, a nawet czterech potomkach w lecie.

W ciepłych czasach żywi się małymi bezkręgowcami, przede wszystkim owadami żyjącymi w łodygach i zatokach. Łapie pająki, je i małe mięczaki. W poszukiwaniu Pishchyraviks suche łodygi tych roślin, umiejętnie włada jego silny dziób. Jesienią, a zimą nasiona restauracji Marshets jedzą znaczne ilości, głównie laski.

Jesień i zima spędzają w koczownikach na jeziorach i bagnach, czasami robią długie loty, zbierają się z paczkami do kilku dziesiątek ptaków i pokonują ciężkie przestrzenie bez lądowania, czasem na dużych wysokościach. W nocy idą w trzcinach z gęstą poręczną i w ten sposób rozgrzane, tylko ogony wysiadają z tilt. Jesienią, lej na północ do odległości do milowych kilometrów od zasięgu gniazda. W miejscach gniazdowych mogą się spotkać przez całą zimę, ale zwykle sprzęgają południe.

Liczba na Białorusi na początku XXI w. Szacuje się na parach 20-100, pozwoliło mu zwiększyć.

Maksymalny wiek zarejestrowany w Europie 6 lat 11 miesięcy.

Głównymi czynnikami zagrożenia są sprężynowe palenia z nadmorskiej i nie napędowej laski i rhuse.

Mustachioed Tit jest wymieniony w Czerwonej Księdze Republiki Białorusi.