Leyechloridium: obrzydliwe obrzydliwość

Devilish Flasher, podły pasożyt, obrzydliwe indywidualne - i jest to tylko niewielka część rozłożonych epitetów na temat bohatera dzisiejszego artykułu. Wykończ posiłki i usuń dzieci z ekranu. Znajdź więc Leucochlordium Paradoxum, popularnie - Leukochloridia - Koszmar i prawdziwa kara za ślimaki i ptaki.

Fakty i tylko fakty

Zanurz się w traktatach naukowych i dowiedz się o tej konkretnej. Leukochloridia - pasożytniczy robak z oddziału płaskich robaków. Jest to bliski krewny robaków i robaków. Mieszka w jelicie ptaków Sparrows, właściciela pośrednie. W sumie osoby mają 2 etapy rozwoju: miacidium (larwa) i sporocyst (dorosły robak). Same robaki nie mogą pochwalić się dużymi wymiarami: długość osiągają 2 mm, szerokość - nie więcej niż 1 mm. Ale szkody z tego miniaturowego pasożyta jest naprawdę globalne.

Kiedy Charles Darwin zaczął studiować pasożytów, przestał wierzyć w Boga. I patrząc na cykl życia leukochlordu, zaczynasz rozumieć Darwin jak nikt. Jeśli w skrócie: osoba pasożytuje w ciele ślimaka, powodując zmiany mutacyjne w strukturze jego ciała. Ślimak na miejscu procesów oczu rosną "egzotyczne" zielone rogi - leukochlorek leukookystów. Zewnętrznie ślimak staje się jak apetyczna Green Caterpillar. Zmiany pasożytów i zachowanie ślimaków: przestaje ukryć, awarie na zewnątrz i życzy tak szybko, jak to możliwe, aby stać się jedzeniem dla ptaka - staje się typowym samobójstwem. Dalsze szczegóły na temat wszystkich procesów.

Przerażające szczegóły codziennego leuklorku

Główny nosiciel i mistrz pasożyta - ptak, najczęściej wróbel. Dorosłe robaki żyją w tylnej koparkach lub w klonice pernatycznej. Część obrzydliwa jest ściśle utrzymywana przez jego usta i przyssawki brzucha. W otworze analnym główną częścią życia pasożyta przechodzi: robak niedbale życia, rasy i nie myśli o problemach. Ale prawdziwy raj dla pasożyta jest jelit ptaczhi i nie jest łatwo tam dostać. Ale natura przewidywała sposoby penetracji do tego cenionego miejsca.

Obrzydliwe informacje lub czego nie musisz wiedzieć?

1. Jaja leukochlorek spadają na ziemię wraz z masami kreskówek.
2. Murowanie jest w stanie anabiozy (śpi), aż przewoźnik pośredniczy wnikający na ciało - nic niewinnego ślimaka.
3. Pasożyta umiejętnie zamaskowana. Ślimak zjada zielony liść, na którym zaśmiecał się i podpisuje wyrok śmierci. Wchodząc do ciała nowego właściciela, zawartość jaj aktywnie się rozwija.
4. A potem zaczyna się prawdziwy horror. Informacje nie są dla osób o słabym sercu. Leoyechloridium szybko rozbija się w ciele ślimaka. Płaski robak wnika na oczy mięczaka, modyfikuje je. A teraz oczy włączają ... w eleganckich gąsienicach - ulubiona delikatność ptaków. Dla wszystkich zainfekowany ślimak wygląda jak diabeł piekła, a tylko na wróble jest to pyszna uczta.
5. Przeciętny pasożyt przenika do świadomości niefortunnego ślimaka. Mollusk przestaje się ukrywać, czołga się do wybitnych miejsc i czeka na skrzydłach. Robak mieszkający w postępowaniu oczu jest pulsującym pulsującym, wriggling, przyciągając jego stałego właściciela - ptaka. Zgadzam się, spektakl nie jest przyjemny.
6. Pierzaste głupcy nie zmuszają się do czekania. Widząc apetyczną ofiarę, ptak łza ślimak. Leoyechlorid osiąga ostateczny cel - wchodzi do jelita półnośnego.

Ślimak może zregenerować (przywrócić) podarte oczy. Dlatego też, uderzając w korpus ślimaka, leukochlore pozostaje w nim na zawsze. Mollusk do końca swoich dni staje się przewoźnikiem diabelskiego robaka, osobliwym żywym inkubatorem dla pasożyta. W jej ciele zawiera miliony Miracidii, gotowe do pełnego rozwoju. Ślimak umiera najczęściej od wyczerpania.