Pachycephalosaurus - żywy taran o starożytności

Historia dinozaurów jest tajemnicza i interesująca, jednym z przedstawicieli tych wymarłych zwierząt jest Pakhiceofalosaurov, który jest bardzo interesujący dla naukowców. Uważa się, że tego rodzaju dinozaury roślinożerne żyły na górnej erze na terytorium, na którym obecnie znajdują się Kanada i Stany Zjednoczone.

Czas i miejsce egzystencji

Rozprzestrzenianie się dinozaurów tego gatunku stanowiły koniec okresu kredowego, czyli to 70-65 milionów lat temu. Największą liczbą tych stworzeń koncentrowała się na terytorium obecnych stanów Montana, Dakota Południowa, Wyoming w Stanach Zjednoczonych, a także ich siedlisko przez północ.

Naukowcy odkryli kopalne resztki Pakhiceofalosaurusa w XIX wieku, które były tylko małymi kawałkami kości, dla których wystarczyło, aby stworzyć określony obraz i utworzyć systematyczną przynależność. W pełni opisany ten gatunek był dopiero w połowie XX wieku.

Opis

Naukowcom udało się przywrócić przybliżone cechy dinozaura tego gatunku. Obejmują one następujące czynności:

• Wzrost i wagę dorosłego osobnika wyróżniono specjalnym gigantyzmem: Pakhiceofalozaura osiągnął 4,5 m długości, 2 m wysokości i ważył około 450 kg;
• zwierzę porusza się na dwóch nogach;
• Przedwierzyści były małe, ale rozwinięte.

Szczególna uwaga naukowców jest zwracana na nietypową czaszkę: była to forma kopułowa, wyrostki kości znajdowały się w części nosowej i potylicznej. Grubość kopuły osiągnęła 25 cm, co jest imponującym wskaźnikiem. Zakłada się, że taka czaszka była niezbędna dla dinozaura, aby mężczyzna mógł pochwalić się innymi mężczyznami, a także walczyć z nimi o prawo do współpracy z kobietą. Istnieją inna teoria: masywna czaszka miała chronić mózg przed uszkodzeniem podczas bitew z silniejszymi dinozaurami.

Inną cechą jest długi ogon, który został rozciągnięty równolegle do Ziemi. Jego główny cel - pomoc w szybkim ruchu, a także ogon pomógł utrzymać równowagę podczas bitew z wrogami lub innymi mężczyznami.

Ponadto Pakhiceofalosaurus miał całkiem dobry wzrok, pozwolił mu szybko określić oznaki groźby niebezpieczeństwa i znaleźć azyl.

Styl życia i jedzenie

Pakhiceofalosaur - zwierzę herbivore, jednak dieta jego naukowców żywieniowych nie mogła się uczyć do końca. Uważa się, że jego małe zęby nie były przeznaczone na szorstkie produkty roślinne (gałęzie, pnie, korona drzew), dlatego eksperci sugerują, że jej główną dietą były owoce drzew, a także młode liście lub igły lub igły.

Przez całe życie pakhiceofalozaury trzymane w stadzie kilku osób. Ich masywna czaszka pomogła w obronie przed drapieżnikami, zarówno małymi, jak i średnimi. Jeśli po drodze znaleziono większych wrogów, wówczas uratowano tylko zmysły i nogi.

Małżeństwo studiowało słabo. Wiadomo tylko, że samce zostały podbite przed samicami i walczyli ze sobą ze swoimi trwałymi czołami. Ten proces był rodzajem rytuału małżeńskiego, który poprzedzał krycia.

Badania i wykopaliska

Do tej pory w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, gdzie pakhiceofalosauracje są rzekomo i mieszkają, ich szkielety są znalezione. Większość naukowców jest zainteresowana potężną czaszką, która znajduje się w dobrym bezpieczeństwie. Wynika to ze swojej siły i masy.

W Stanach Zjednoczonych widać rekonstrukcję szkieletu dinozaura, na którym wyraźnie widoczna jest silna czaszka, a także cechy struktury całego ciała dinozaura: wydłużony ogon, krótki, ale silny przodek przednie.

Gatunek ten nabrał duże rozpowszechnienie w kulturze: kilkakrotnie obraz pojawił się w fantastycznych książkach, filmach i kreskówkach.