Kvezal

Kiedy pytanie brzmi, czym jest Ketsal, najprawdopodobniej odpowiesz, że jest to jednostka pieniężna Gwatemala. I to zdecydowanie jest właściwa odpowiedź, ale nie jest kompletna. Tak zwany krajowym ptakiem tego stanu południowoamerykańskiego. Oczywiście możesz argumentować, że Ketsal nie jest Quesal. Ale tym razem się mylisz. Wartość tych dwóch różnych słów jest absolutnie taka sama.

I tak, Kvezal jest endemią Ameryki Południowej. Siedlisko siedliska jest dość szerokie i obejmuje obszary górskie, spoudowany las. Największa popularność zastosowań Kvzal w Gwatemali. Tam ten ptak jest po prostu bezczynny. Dowodzi tego fakt, że jego wizerunek znajduje się na herbie kraju. Nie wspominając już o tym, że to tak Gwatemalanty nazywali ich jednostką pieniężną.

To raczej starożytna historia, która jest zakorzeniona podczas Mayi i Azteków. Dla niektórych mają nieznany powód, obdarzyli ten ptak mistyczne właściwości i odnoszą się do liczby bóstw kontrolujących powietrze. Pióra zabrane z jej ogona służyły jako ważny atrybut kościoła. Aby je zdobyć, ptak musiał złapać, wyciągnąć kilka piór ogona, poprosić o przebaczenie i puść ze światem. W niewoli ptak nie mógł żyć i szybko zmarł. Z tego powodu nigdy nie sałaj w klatkę. Za takie pragnienie wolności, zostało wykonane przez państwowy symbol narodowy.

Kvezal mieszka w lasach górskich, na wysokości do 3000 metrów. Wraz z wystąpieniem sezonu deszczowego spadek poniżej, do 1000 metrów. Ptak jest niesamowicie buggy, a próbuje nie natknąć osoby. Ostatnio jego ludność gwałtownie spadła. Cały las lasu winiarskiego w miejscach jego naturalnego siedliska. Aby zapobiec umieraniu ptaków, zostały wymienione w Międzynarodowej Czerwonej Księdze.

Co to jest Kvzal?

To mały ptak, długość nie więcej niż 35 centymetrów, biorąc pod uwagę ogon. Kolor operacji różni się w zależności od sezonu. W małżeństwie mężczyzna nabywa niezwykle jasny kolor, w którym przeważają zielone odcienie kolorów. Złoty pozostaje tylko jego skrzydła i głowa. Oryginalność ptaka jest przymocowana do kokiety i osłony, znajdującej się na szczycie malarza i szczotki. Ale takie męskie upierzenie nie pozostanie długo. Pod koniec sezonu ślubnego jego kolor zanika i traci swoją wspaniałość. Jeśli chodzi o kobiety, wygląda znacznie bardziej skromniejszy. Nie ma hokholoka i nie ma takiego eleganckiego upierzenia ogona.

Aby osiągnąć lokalizację kobiety, mężczyzna jest odprowadzany wokół jej piruetów powietrznych, a jednocześnie wesoły. Jeśli kobieta odpowiada mu wzajemność, para zaczyna zbudować gniazdo, wybierając puste puste w drzewie. Śpiewanie jaj, karmienie i wychowywanie piskląt, oboje rodzice są zaangażowani.

Żywność są zasilane przez należące owoce, owady, żaby, jaszczurki, ślimaki.