Jakie zwierzęta są na antarktydzie

ANTARCTICA - Miejsce jest niezwykle surowe i wydaje się, że wcale nie jest przeznaczone do utrzymania tam zwierząt domowych. Okazało się jednak, że niektóre zwierzęta mogą nadal dostosować się do warunków lokalnych.

Konie

W 1908 roku Ernest Shklton poszedł na brzeg Antarktydy na statku wielorybniczym. Z ich pomocą chciał dotrzeć do bieguna południowego, chociaż wcześniej praktykowano to tylko z pomocą psów.

Problemy rozpoczęły się na statku, kiedy wszedł do burzy, trzymać się wypełnione wodą na brzuchu małych koni, a jeden z nich zmarł.

A kiedy karawana nietypowa dla Antarktydy przeniosła się na południowy biegun, konie zaczęły umierać jeden po drugim, wpadając w lodowe rozszczep, a na śniegu w brzuchu. Sheekletton została zmuszona przyznać, że kucyk Mandżurski nie nadaje się do życia i pracy w tej dziedzinie i odwrócić, bez pojedynczego konia.

Wieprzowy

Oni, podobnie jak psy, dobrze zaaklimatyzowani w spokoju. Tylko dla świń zbudowano ogrzewany budynek ze wszystkimi warunkami dla życia. Urodzili się i barwili, nie wiedząc o świeżym powietrzu i światła słonecznym.

Pigsty został wymieniony w śniegu w pierwszym roku, a kwestia pieszych zwierząt zniknęła. Wystarczyło przeciągnąć i upuścić paszę i obornik przez właz, aby zrobić to samo z świniami, byłoby bardzo trudne.

Świeżka wieprzowina była w większości dla zimowych pracowników na stacjach nietrzymających.

Wraz z świniami losowo na Antarktydzie małe muchy przyniesiono w postaci larw, które ciepło zaczęły się bardzo dobrze rozmnażać, i wkrótce latały całe chmury. Te niezwykle wytrwałe muchy mogłyby wyznaczyć owady na Antarktydzie, gdyby Nogoch i kleszcze nie znaleziono w obszarze lodowca Shekleton. Długość korpusu tych owadów jest tylko kilka milimetrów, jak rośliny, osiedlić się wśród skał na gromadzeniu się drobiowego. Owady te są znacznie bardziej narażone na nowy poziom ewolucji.

Psy

Po nieudanym doświadczeniu z kucykiem, bardzo długi czas jest jedynym sposobem na ruch pozostał z harmonogramami psów. Garnki od samego początku idealnie aklimatyzowane i czują się świetnie, umieszczane w nieogrzewanych miłośnikach psów.

Śnieg na Antarktydzie jest bardzo gęsty, jest to jeden z głównych powodów, dla których psy są teraz zastępowane przez śledzone ciągniki. Jednak nawet transport mechaniczny dostosował się do trudnych warunków, nie natychmiast, i przez długi czas psa jest pokrojony, który był najbardziej niezawodnym i bezpiecznym transportem.

Pomimo niewystarczającego istnienia, liczba urodzonych szczeniąt katastrofalnie rosła. Oczywiście pytanie z jedzeniem można łatwo rozwiązać - wielu ludzi, którzy mieszkają w pobliżu uszczelniaczy, może poczuć psy do karmienia. Ale aby zachować na Antarktydzie szkółka po prostu bez znaczenia, a zatem administracja musiała wybierać psy, pozostawiając surową ilość szczeniąt do pracy w arktyce.

Małe szczeniaki nie stanowią zagrożenia dla pingwinów, takich jak one dla szczeniąt, a zatem przy dobrej pogodzie mogą biegać po wiosce. Ponadto gorączka spadła do udziału psów mieszkających na stacji Oasis. Nie znaleziono tam pingwinów, w Nate te grube nie były wstrzykiwane, a zatem nie wiedzieli, co łańcuch. Psy bawiły zimowych pracowników i same się bawiły.

Ulubionymi zawodami były statki samolotów: psy stały się pod strumieniem wiatru za ogonem samochodu i starały się pozostać na gładkiej powierzchni jeziora serwującego lotnisko. Ostrza samolotu obracały się szybciej, a psy, nie wytrzymujące, zsuwały się, i całkowicie zwinięte na lodzie.