Partridge gray (perdix perdix)

Curapter Shreiya

Całe terytorium Białorusi

Rodzina Pheasanov - Phasianidae

Zwykła gniazdowa ptak prowadzi osiedlający się styl życia. Szeroka dystrybucja, ale nierówna, w zależności od jakości ziemi. Numer można wysłuchać przez lata w zależności od warunków pogodowych podczas hodowli i okresu zimowego. Jest to nieco bardziej powszechne na południowo-zachodnim i na południe od republiki.

Na Białorusi - P. P. Perdix na zachodzie i na południu Republiki, str. P. Lucida na reszcie terytorium.

Z wyglądu - ptak typowego magazynu z kurczaka. Ciało ma skrócony, kompaktowy, z małą głową, szerokie zaokrąglone skrzydła. Upierzenie szarości z lekkimi podłużnymi pepinami okładkami i krzyżowo brązowawymi po bokach. Na brzuchu ciemnobrązowy plama podkowa, dobrze widoczna u mężczyzn, mniej u kobiet.

Z bliskim takele ptaków, jak wciąż złe pisklęta, zwykle uderzające w jasny kasztanowy kolor ogona ogona. W terenie bardzo trudno jest odróżnić mężczyznę przed kobietą, ponieważ nawet szczegóły koloru, jako ciemno podkowy na dnie klatki piersiowej, nie tylko nie tylko procent samic, Chociaż mają bardziej wyrażone plamy. Na wydobytych lub stałych ptakach w celu ustalenia podłogi jest najłatwiejszym sposobem stawienia czoła głowom lub rozpadającym się piórom skrzydła.

Masa ciała w zależności od sezonu od 300 do 500 g. Męska waga 354-490 g, długość ciała 22,5-31,5 cm, skrzydła 15-16.5 cm, ogon 7,5-9,5 cm, rzuca 5-5,5 cm, dziób 1.4-1, 65 cm. Waga samica 320-380 g, długość ciała 15,5-16 cm, skrzydła 15,5-16,5 cm, ogon 7-9 cm, gliny 4,5 cm, dziob 1,5 cm. Rozpiętość skrzydeł (obie płcie) 48-55 cm.

U dorosłego mężczyzny czubek głowy jest szaro-brązowy, reszta głowy i kark rdzewiec. Przednia strona szyi, tylnej, schronienie i zdolność szarości z cienkim Justorem. Piersi i belulus szary, na klatce piersiowej Blacknate-Brown Horseakhoe Betar. Latające pióra jasnobrązowe z wybielaniem poprzednich pendins, rozpadające się skrzydła brązowe z wielokolorowe fale z szarości, czerwonawo-białe paski na pióro. Pióra kierownicze brązowe ze skrzyżowaniem światła. Belfer i stopy żółtawe szary.

Samica jest podobna do mężczyzny, wyróżnia się słabym rozwojem (czasem i całkowitą nieobecnością) plamy w kształcie podkowy na klatce piersiowej. U młodych ptaków ta plama jest zawsze nieobecna, a upierzenie góry jest ciemniejsze niż rozerwane.

Głos mężczyzny w małżeństwie "Kierre-River", Kobiety - częste "Pete, Pete, Pete, Pete", Wygląda jak Telec.

Ptaki Białorusi. Vladimir Bondar See. wideo

Dobrze znany ptak, większość czasu spędza na ziemi wśród wysokiej trawy lub krzewów. Kolorowanki są przystosowane do siedliska naziemnego i idealnie maskują ptaki wśród odwagi i śpiączki ziemi na polach. W przypadku niebezpieczeństwa kropki są ukryte, ściśle przyciskając się na ziemię. W okresie bez śniegu można zbliżyć się do nich prawie blisko. Po sprawie i hałaśliwe starcie ptaków jest tak nieoczekiwane, co sprawia, że ​​nieświadomie wypycha się i przestraszona. Jest to prawdopodobnie i pozwala ptakom mieć czas na ukrycie w bezpiecznym stanie. Nie siedzi na drzewach. Jeśli to konieczne, szybko biegnie, startuje charakterystyczny hałas. Latający hałaśliwy, szybki. Przed nieznacznie planuje lądowanie.

Zamieszkuje suche otwarte przestrzenie, w tym aglafaffet, preferujący pola i łąki Sudver, na przemian z działkami krzewów i wysp melowskich lub wytrzymałych wranie i terenu.

Wszędzie woli pozostać w dziedzinie pustkowia, zarośli chwastów, krzewów, wzdłuż krawędzi lasu przylegającego do pól, na niepodstawionych stokach, futrze i wzdłuż obrzeżach pól. Obszerne pola, zatrudnienie i pozbawione elementów elementów schronów dla ptaków, są nieodpowiednie dla szarego kuropatwy, można je znaleźć tylko wokół krawędzi takich macierzy. Ptak jest wyraźnie w krajobrazie kulturowym i jest ładna w pobliżu wiosek, miast, a nawet dużych miast, ale jednocześnie zachowuje się niezwykle ostrożne, zwłaszcza w okresie zagnieżdżenia, mając nadzieję w odosobnionych miejscach.

Rzadko w obszarach z wysokim leśnictwem, zalesionymi obszary zwykle unikają.

W maju - Najwyższa gęstość populacji populacji szare kuropatwy na uprawach ziarna i wieloletnich ziół. W okresie zbierania zboża (druga połowa lipca - sierpień), szare partycje znajdują się na polach z wieloletnimi ziołami, które już wzrosły wystarczająco dużo po pierwszym. Podczas drugiej cipki ptaki przechodzą do stawki rufy, gdzie znajduje się schronienie.Liczba kuropatów w uszkodzeniach mozaiki w 4-6 lub więcej razy wyższa niż w monokulturach (pola ziemniaków).

Sedded, żyje z paczkami, do czasu rozmnażania tworzy parę, w tym okresie mężczyzna często daje głos - popularność skrzypiec „Chirr” lub „Chirick”, najczęściej słyszany we wczesnym ranku.

Aktywność szarych kuropatw zmienia się nieco w sezonie. W okresie wiosennym i letnim największa aktywność spada rano (5-10) i wieczór (18-21), gdy ptaki produkują jedzenie. Terminowy czas odpoczywają, kąpią się w kąpielach pyłu, czyste i rządzą upierzeniem, czasami karmić. Od sierpnia i prawie do połowy marca szare kuropatwy żyją z stadami zwykle w 6-15 na północ od Białorusi i 25-30 osób na południu.

W okresie zimowym ptaki prowadzą osiedlający się styl życia, żyj z paczkami. Każda stada mieszka na placu od 1 do 3 km². Z spada śniegiem, styl życia szarej kuropatw. Na śniegu jest bardziej przyjazne, więc starają się trzymać bliżej schronisk. Odbywa się w tym czasie w dolinach rzek, w krzewach kurtycznych, na obrzeżach pola, domki, na uprawach zimowych żyto Ryzhenitsy. W opakowaniach w tym czasie są z kilku ptaków do więcej niż dwóch tuzina, chociaż najczęściej są 8-12. Zimą część szarej kuropatów można zebrać w większości - od kilku dziesiątek do setek ptaków i wykonywać nominacje dalekiego zasięgu w przestrzeni zimowej przestrzeni. Takie stada są bardziej mobilne, mogą nieoczekiwanie pojawiać się w koronach, a z czasem, szczególnie w przypadku częstego niepokoju i prześladowań, zostaw je.

Zimowy dzień jest krótki, więc kuropatnie muszą zaopatrzyć się w znaczną ilość jedzenia w wolnej, aby było wystarczające na długą noc. Od rana, odlatują na polach zimowych upraw, na błędach racjonalnych, gdzie śnieg jest zdmuchnięty przez wiatr i łatwiej dostać się do zieleni. Ptaki są przebijane dziobem i pękają śnieg, a łapy rzadko są przyspieszane i odrzucane, mrużąc kopanie zielonej cząstki lub dzikich płatków zbożowych. Złamanie karmnika, kuropatnie będą w grupie w krzewu, na stosie lub na radosnej pogodzie na polach i odpoczynek. Następnie żywienie jest odnawiane.

Jesienią i zimą w temperaturze nie niższej niż -5 ° C, ptaki żywią się prawie przez cały dzień, naprzemiennie karmienie z krótkoterminowymi okresami rekreacyjnymi i zalotami na upierzenie. W dni z umiarkowanymi matonami (nie niższymi niż -10 ° C) z luźną płytką pokrywą śnieżną (wysokość do 15 cm) ptaki aktywnie karmią się, zaczynając od porannego zmierzchu i kończąc na początku nocy.

Z głębokim głównym i pojawieniem się Nasta, ptak często karmił każdy w odrębnym dobrze lub tunelu, włamując się do śniegu. W przypadku niebezpieczeństwa wiszą na dnie, tylko trochę zerka. Vvelacial Twilight Fodder przebiega najbardziej intensywnie, a następnie ptaki szukają miejsca wygodnego do spędzenia nocy. W spokojnej pogodzie, najczęściej spędzają noc w otwartym miejscu, aby zauważyć niebezpieczeństwo w czasie.

Przeciwnie, z silnym wiatrem, spróbuj znaleźć bardziej zaciszne miejsce w dowolnym miejscu na dnie szerokiej dołu lub kariery, w krzewach, w Byrian, pod osłoną ogrodzenia, stosu lub ścian budowlanych. Bezproblemowa, ptaki są pochowani razem i pędziane śnieg, robiąc szeroki ogólnie dobrze, na dole, z których są ułożone na noc, ściśle przylegając do siebie. Znacznie mniej często kuropatwy spędzają noc, a czasem deszczowy dzień z silnym wiatrem i opadami śniegu w poszczególnych studniach lub 2-3 ptaki, płonący pod śniegiem.

Z płytką pokrywą śnieżną lub pod jego nieobecność, kuropatry wybierają się na noc w gęstych grupach i śpią na śniegu lub na ziemi, ściśle naciskając. Stado 14-18 ptaków zajmuje kwadrat o mierniku okrągłym 28-40 cm. Z płytką pokrywą śnieżną (mniej niż 15 cm), ptaki tworzą dziurę, tak aby głowa znajdowała się nad powierzchnią śniegu. Z głębokim kuropatami są zanurzone w śniegu od lata, dlatego każdy ptak sprawia, że ​​skok w grubszym na kilku metrach, odpowiada kamerę na głębokości 25-30 cm od powierzchni śniegu. Kuropatwy obsługują kontakt ze sobą, liczył się z podkoszulkami. Były przypadki, w których w grubszych śniegu i śniegach znajdowały się zamrożone ptaki (od 1 do 10 osób).

W drugiej połowie zimy szare kuropatwy zwykle pojawiają się w pobliżu osad, a nawet penetruje duże miasta. Tutaj starają się znaleźć jedzenie w miejscach treści, a także w miejscach sieci grzewczych na startowanych działkach.

Okres gniazdowania jest rozciągnięty. Para załamanie występuje w 2. połowie marca i zbiega się z pojawieniem się protaliny na polach. Ptaki opuszczają miejsca zimowania i są dystrybuowane przez system gniazdowania. Gniazdo z pojedynczymi parami na obrzeżach pól w uprawach lub w Interzhah, w Byrian, często wśród łąk, w rozrzedzonej melancholii albo na skraju lasu, czasami na pustkowiach, trasach drogowych, na stokach landlokacji kanały.

W tej chwili i przez całą wiosnę mężczyźni są obecnie obecnie obecnie w swojej fabule, okresowo publikując kilkakrotnie powtarzające się głośne krzywe „Cheerr Rick” lub „Kierre Rick”. Ich małżeństwa są wysłuchane o zmierzchu, a nawet trochę czasu po zmroku. Są okresowo powtarzane kilka razy i słyszalne przez kilkaset metrów. A w okrzyku jednego z ptaków, wszechmocnych z sąsiednich miejsc lęgowych jest odpowiedzi. Mężczyźni nie siedzą na miejscu i podsłuchiwają głos sąsiednich ptaków, ścigają się nawzajem i prawdopodobnie, ostatecznie ustanowią granice ich terytoriów. Krzyki pomagają kuropatom, aby rozproszyć panie i utrzymywać przestrzenną strukturę populacji w okresie gniazdowania.

Gniazdo pasuje do ziół lub upraw, czasami pod krzakiem lub drewnem, w niektórych przypadkach szok albo na stos. Jednocześnie szara kuropatwa często używa gniazda do prymitywnego schroniska naturalnego - niskie wiszące nad ziemią, bukiet gałązek, wsporników linii energetycznych i innych struktur. Czasami kobieta może konstruować ją ze stosem desek lub kłód, w pobliżu słomy lub siana.

Większość szarych kuropatów wykrywa się podczas wybrzeża, rzadziej z wypasami lub w innych przypadkowych okolicznościach. Od odkrytych przez Chance Nests 78.3% znajdowało się na obszarach nieznośnych w intensywnym użytkowaniu rolniczym (drogowskaz i nachylenie dróg, brzeg konsumentów wody, obrzeżach i metali dziedzin i ogrodów warzyw warzywnych i t. P.). Z gniazd ze słynnym losem41.8% zostało wyrzucone przez ptaki lub złamane, aw 3 przypadkach, wraz z muratem, zmarł początkowy ptak.

Z konstrukcją gniazda w ziemi, łączy schludny otwór i wyciera suche łodygi ziół, liści, słomy, zmieszane z małą liczbą kamyków. W przypadku wielokrotnego zagnieżdżania gniazdo jest wyłożone świeżym sianiem. Czasami, zwłaszcza w niskich miejscach, warstwa jamy osiąga 2-2,5 cm, a następnie krawędzie wykładziny są zazwyczaj nieco górujące nad powierzchnią ziemi w wideo. Średnica gniazda wynosi 20-25 cm-głębokość tacy 6-11 cm, średnica 15-20 cm.

Wartość murarska jest dość zmienna i może wynosić od 9 do 26 jaj, ale najczęściej występuje od 16 do 22 jaj. Szara kuropatwa jest zdolna do ponownego zagnieżdżenia po śmierci pierwszego składania, jednak liczba jaj osadzonych w tym samym czasie jest zwykle mniejsza. W tym względzie średnia wielkość muru (17.6 jaj), obliczone na wszystkich gniazdach wykrywalnych dla sezonu, okazuje się, że jest to mniejsza wartość obliczona tylko dla pierwszego muru (19.3 jajka). Najczęściej murowanie z 20-21 jajami. Maksymalna konfiguracja zawierała 26 jaj. W wyjątkowych przypadkach kilka jaj może odłożyć jaja do jednego gniazda. Jeden z tych masonentów zawierał 35 jaj należących do dwóch samic (19 i 16 jaj).

Liczba jaj w murach wzrasta znacznie w kierunku z północy na południe. Skorupa jest gładka, błyszcząca, monofoniczna-szarawy piasek, brązowawo lub przysięga. Waga jaja 14G, długość 35 mm (32-45 mm), średnica 27 mm (25-30 mm).

Do egzekucji jaj ptaka rozpoczyna co najmniej miesiąc później pary - zwykle w drugiej połowie kwietnia lub na początku maja, czasem w pierwszej dekadzie kwietnia. Jaja są przełożone przez Synenener w ciągu jednego dnia, ale pod koniec murowania interwał może wynosić 2, a nawet 3 dni. Większość ptaków spędza na składanie jaja 16-20 dni. Samica z momentu jaja opartego na sodzie wymusza murę. Na podniesionym murze siedzi ciasno, często pozwalając osobie i zwierzętom bardzo blisko. Jest rzadki na podajniku i przez krótki czas (około 10-20 minut). Mężczyzna w tym projektancie jest blisko gniazda, często na wysokości lub innym miejscu, wygodny do obserwowania możliwego pojawienia się niebezpieczeństwa. Zgodnie z gestem gniazda zwykle zdejmuje to pierwszego, odwracając uwagę wroga i klaszcząc skrzydła ostrzegające kobietę o niebezpieczeństwie. Kiedy kobieta pozostawia gniazdo do karmienia, mężczyzna towarzyszy mu, więc kuropatwy mogą być nawet widoczne przez parametry podczas zagnieżdżania. Rok jeden potęga.

Od opuszczonego muru 57.1% okazało się nieznacznie rozmieszczone lub niedokończone. W zamożnych gniazdach z 98.4% jaj zostały pobrane przez pisklęta, ale w jednym gnieździe 2 pisklęta zmarło w pierwszych godzinach.Nieprzestrzenione lub niezadowolone jaja były nie więcej niż 2 w murze.

Czas osiągnięcia wynosi 23-25 ​​dni. Pisklęta wykluwają się razem, w ciągu dnia i, ledwo do wyschnięcia, opuszczają gniazdo. Razem z kobietą z potomką, męskie spacery. Nie tylko utrzymuje funkcję strażnika, ale także pomaga samice okresowe rozgrzewanie pisklęta, co szczególnie w pierwszych dniach i tygodnia. Upięcie pisklęta rozwija się bardzo szybko, a na niebezpieczeństwo one już w wieku 7-8 dni są w stanie uzyskać, a w 12-14-mogą latać znacznymi odległościami (ponad 10 m).

Dorosłe ptaki są bardzo zaniepokojone, gdy skrobanie potworów, starają się przyciągnąć uwagę, pojawiając się w otwartym miejscu i trzepotanie skrzydłami, a następnie szybko uciekają, ciągnąc przeciwnika.

Przed dorosłym pisklęta czekają na pisklęta około 40% jaj wypisanych do „dobrze prosperujących” gniazd. Istnienie związku dynamiki wydajności reprodukcji szare kuropatwy przez symulacje warunków pogodowych w okresie reprodukcyjnym.

Latem i na początku jesieni, potrawy odbywa się na małym terytorium. Latem młodzi trzyma na polach zamieszkanych przez żyta, płatki owsiane, wśród upraw łubin, koniczyny, ziemniaków. Nasiona nasiona większości rodzajów chwastów coraz częściej muszą spotykać się kuropatkami na polach ziemniaków i innych upraw warzywnych, na rufie po zbiorze ziarna. Aż do zaorania, trudno jest wykryć ptaki na ziemiach, a ponadto wolą ukryć się w trawie i zdejmować tylko podczas zbliżania się.

Jesienią, po zbiorze, pieczywo są bardziej powszechne na zalewowych łąkach wśród zarośli Evnyakovo-Cane.

Laski nie są złamane na głęboką jesień (na początku grudnia), często trwane zimą. Zimą czasami wylany 2-3 kobiety są łączone w paczkę, składającą się z 15-25 ptaków.

Zdolność do rozróżnienia w naturze śladów życia szarej kuropatw - ważny warunek udanej obserwacji przez cały okres uczciwy. Ukrywanie się wśród ziół i upraw, kuropatwy wczesnym rankiem i wieczornym zmierzchu są zazwyczaj wybierane na drogach polowych, gdzie pozostają wydruki nóg pozostają na miękkim kurzu. W miejscach, w których mieszkają się nurtury, często można je znaleźć uważnie, dziury w kurzu, w którym kąpane są ptaki. Istnieją również różowe nora-nie żyją na ziemi małych gatunków mrówek. O pobycie szarymi kuropatwami w jednej lokalizacji, aby łatwo zainstalować odchody na lewym ptaki. Mają bardzo charakterystyczną formę, są dobrze zauważalne ze względu na białą końcówkę, a poza tym, raczej gęste i są oszczędzane przez długi czas.

Przeważnie ptakiem herbivorny, ale niedawno opuścił gniazdo Chores, które wywołuje się w większości wyżywienia żywności zwierząt - głównie owady, pająki i małe mięczaki, a tylko z epoki - szybko poruszając się na żywności roślinności.

Podstawą odżywiania dorosłych i dorosłych młodych ptaków w lecie i jesienią są delikatne zielone części roślin, jagód, nasiona roślin dzikich i uprawnych, a także bezkręgowców. W czasie kuropatru zużywa ponad 50 różnych rodzajów roślin. Jako zielona karma zużywa głównie pędy różnych zbóż, a z nasion najbardziej preferowanych przez Marie Belaya (Swan) i różnego rodzaju gór. Jedzenie wydobyte na ziemi.

W okresie śniegu lata pasza jest przesunięta. Ustawienia są rozlane na nasionach dzikich ziół, paszy na zielonych pędach żytni zimowych i pszenicy na tych polach, gdzie śnieg jest zdmuchnięty przez wiatr lub onneglum, a same ptaki są w stanie dostać się do jedzenia. Zimą zieleni zimowych zbóż może wynosić 80-100% całkowitej ilości spożywanej żywności.

Oddzielne stada kuropatów żywią się ziarnem, budzenie się windami, na drogach, na obiektach paszowych kompleksów zwierząt i t. D. Jesienią i zimą ptaki przybywają do miejsc żywieniowych gospodarstw gospodarskich, do źródeł słomy, gdzie znaleziono ziarna roślin uprawnych. Wiosną dominują świeże zielone części rośliny, które są również charakterystyczne dla innych regionów, w których śnieg i okresy śniegu roku;.

W okresie wiosenno-letnim, pewny udział w odżywianiu szarych kuropatw tworzą owady, głównie małe chrząszcze, larwy, mrówki.

Na szarej kuropatrze jastrzębia, liser i lise. Szare kuropatwy są dobrze zauważalne na otwartym śniegu terytorium często stają się ekstrakcją ciotki orzechowej, zwłaszcza w drugiej połowie zimy, gdy ptaki są znacznie osłabione przez trudną zimę. Lis łapie ptaki w nocy, pełzając do miejsc ich noclegów.

Oprócz tych drapieżników na kuropatwach w różnych porach roku, Retrenant, Kanyuki, Eagles, Kopce, Filin, Horine, Elevation, Wild and Bay Dogs and Cats and Cat and Cat.

Istotne tłumienie kuropatów powoduje również strzelanie na nich łowców w zimie, gdy ptaki często występują w pozycji wyróżniającej. Zimą ptaki osłabią silny zimny, głęboki śnieg, lód, co zwiększa ich śmierć.

Ostre i głębokie upadki liczby szarego kuropatru są w latach z katastrofalnymi wieloma zimami, a także silnym chłodzeniem i obfitymi opadami w czerwcu. Po zmniejszeniu gęstości ptaków jest stopniowo przywracane. Dynamika liczby tego gatunku na Białorusi w latach 1980-1990. poszedł w zmienną formę. Gęstość populacji kuropatwów stopniowo spadła.

Przedmiot polowania na sportu, ale polowanie na to było zakazane od 1955 roku., I dopiero w 1989 roku. W niektórych polowaniach i polowaniem na polowanie na ten gatunek. Obecnie konwencjonalny.

Liczba szarych kuropatów żyjących na terenie polowań na 2013 rok. było 43 530 osób.

Według raportu Minleshoz, na dzień 1 stycznia 2020. Liczba szarej kuropatów wynosiła 61524 osób, wydobywane za rok 7146.

Maksymalny wiek zarejestrowany w Europie 5 lat 3 miesiące.