Rattus norvegicus

Patsuk Shara

Miejsca rejestracyjne:

Wszystkie administracyjne R-US

Rodzina myszy (Muridae).

Inne nazwy - szczury szczury, brązowe lub stodoły. Szary szczur zamieszkuje prawie całą kulturę, z wyjątkiem regionów polarnych i pustyń. Homelanda szarych szczurów uważa Azjatyckiego Niżian Statex Region of East China. Bycie silniejszym i większym niż czarny szczur, ten gatunek uchwycił terytoria zaludnione przez czarnego szczura, a numerycznie wzrosła w takim samym stopniu, jakim jest jego rywal.

Na Białorusi rozpowszechniane na całym terytorium. Jednak jego dystrybucja wymaga wyjaśnienia. Według sierkuńskiego znajduje się w Polesie znacznie częściej niż w innych miejscach Republiki. Nominalne podgatunki na żywo. N. Norvegicus.

Jeden z największych szczurów. Długość ciała 17,7-27,3,3 cm 15,5-22,9 cm 3,3-4,5 cm, ucha 1,6-2.1 cm. Masa ciała 275-580 g. Ogon jest zwykle krótszy niż ciało (średnio 75% jego długości), nago, pokryte łuszczącymi się pierścieniami i rzadkimi włosami między nimi. Kiepa jest matowa, szeroka, uszy są krótkie, zgięte do przodu, nie docierają do tylnego rogu oka.

Zęby 16.

Pokrywa włosów jest dość gęste, sztywne futro, z długimi falami. Kolorowanie raczej niestabilne. Kliszka do ciała jest czerwonawo-brązowa z różnymi szarymi i przysięgi, klatka piersiowa i brzuch, szarawo-biało z brązowym odcieniem. Spotkaj się i jaśniejsze okazy.

Uskakowanie dwa razy w roku (wiosna i jesień).

Z czarnego szczura charakteryzuje się krótszym ogonem (krótszy korpus). Ucho wygięte do przodu nie docierają do tyłu oka.

Szary szczur - typowy synantrop, dobrze przystosowany do siedlisk w krajobrazach antropogenicznych. Spotyka się głównie w budynkach mieszkalnych i niemieszkalnych. Osiedlają się w piwnicach, rysunkach, na gospodarstwach, stajniach, leczym często w ogrodach, parki, zwłaszcza w obliczonych obszarach. Na lato jest eksmitowany z osad ludzkich na pobliskich ogrodach, pustkowiach, dolinach rzecznych.

Jednocześnie pewna część szarej szczurów rocznie żyje z zamieszkanych obszarów, w otwartych biotopach głównie na brzegach rzek, strumieni, jezior, stawów, zbiorników, kanałów i płótna.Wyświetlanie konserwatyzmu w stosowaniu terytorium (rozmiary poszczególnych witryn osiągają 15-20 m²), szczury są jednak podatne na ruch w przypadku przeludnienia, zniszczenia otworów, stresującego stanu. Często ruch jest związany z poszukiwaniem partnera. Ponadto ruchy sezonowe są charakterystyczne dla szarego szczura.

Mallapse i zauważalne, zachowuje się jak prawdziwy drapieżnik. Szare szczury żyją w rodzinach lub klanach, obserwując, jak to jest zwyczajowe u wielu zwierząt, ścisła hierarchia. Samce szczurów wykazują agresywność bluźnierkom, ale nigdy nie atakuj nieznanych kobiet. Kobiety z kolei zachowują się inaczej z liderami i małżemami, preferującymi wysokimi pracownikami. Promocja i przeniesienie z pokolenia do generowania znaków ważnych dla przetrwania gatunku.

Szczury prowadzą głównie styl życia zmierzchu i wychodzą z schronisk do karmnika od 19 wieczorem do 8 rano. Są tak aktywne, jak to możliwe między 20 a 22 godzinami. Z dużą liczbą, a także w miejscach, w których nie są bardzo zmartwione, szczury pokazują aktywność w godzinach dziennych. Są wielkimi mistrzami pod względem wszelkiego rodzaju ruchów, biegają szybko i sprytnie, czasem z prędkością 10 km / h, mogą skakać do 80 cm, pływanie warsztatowe, całkiem pewnie żeglarstwo około 2 km, nurkuj i pięknie wspinaj się na linach, rurach, drzewa. Zawstydzając się siłami, sergenets szybko przychodzą do siebie, w przeciwieństwie do Czarnego. Są w stanie wykopać głęboko (do 70 cm) otworów o długości ruchów do 5 m, wyrzucając dużą ilość ziemi. Szczury są dobrze rozwinięte i zapach, zwłaszcza plotki, ale także wizja nie zawodzi. Pewna sztuczka pozwala im uniknąć różnych zagrożeń.

Szary szczur jest najbardziej wszystkożernym po osobie do ssaków i łatwo przesuwa się z jednego rodzaju jedzenia do drugiego. Ludzie sami dostarczają tych gryzoni, które jedzą najczęściej w postaci zwierząt odpadowych i zasilających. W naturalnych warunkach szczur jest zasilany rybami, mięczakami, żabami, nieszczęśliwymi gryzonami, a także różnych roślin, co daje preferencje po tej samej żywności zwierzęcych. Podajnik w polach. W niektórych miejscach szczury nie norą paszej przyszłości, w innych - gromadzą stałe rezerwy.

Szczury często układają się w niej wspólne gniazdo i ciepły, ciesząc się ze sobą. Jeśli jeden z nich umrze, reszta zostanie natychmiast zaakceptowana, zaakceptowała najpierw i jedzenie mózgu, a następnie całe zwłoki i pozostawiając tylko kości i spódnicę.

Mieszka w Nora i różnych wnękach. W warunkach naturalnych proste otwory są korzeni.

Jako materiał budowlany do gniazd, szare szczury najczęściej używają drobno zapieczonego papieru, przepustowości i resztek warzyw. Ciekawe, że w komorach chłodniczych z ssaniem, gdzie nie ma podobnych materiałów, szczurom udaje się budować gniazda ze ścięgien odłączonych od tuszy. Szczury nie tylko przeżywają, ale także mnożą się, gdy temperatury od 11 ° C (w lodówkach) do 45 ° C (pod kotkami parowymi kotłów).

Propagacja szarego szczura trwa prawie cały rok, ale najbardziej intensywnie w czasie wiosny. W ciągu roku jedna kobieta może przynieść dwa, rzadziej 3 mioty (czasami do 6), średnio 8 (od 1o 17) Cubs w każdym. W niesprzyjających warunkach szczury szczur przynosi 1-2 ściółkę rocznie lub od 6 do 20 szków. W praktyce potencjał ten jest realizowany mniej niż 50%. Reszta jest częścią rodzaju rezerwatu ludności. Ciąża trwa 21-22 dni. Szczury rosną szybko i w wieku 3-4 miesięcy (czasem wcześniej) mogą się pomnożyć.

Szary szczur należy do najbardziej niebezpiecznych szkodników, picia i rozpylania nie tylko produktów spożywczych, ale także prowadzących do rudów skóry, wyrobów włókienniczych, okablowania mebli, produktów kolby. Jest to niebezpieczny nośnik zarazy i około trzech tuzinów innych niebezpiecznych chorób.

In vivo szary szczur żyje do 2-3 lat.

Tame szczur jest dość łatwy. W przeciwieństwie do świnek morskich i myszy, szczury nie rozprzestrzeniają nieprzyjemnego zapachu.